30 april 2015

Het was weer een drukke maand voor ons.

Yonas en Yuna zijn verhuisd naar hun nieuwe mand, en dit blijkt een echte diamanten mand voor hun te zijn. Ze voelden zich al heel snel op hun gemak, en zijn echt helemaal thuis gekomen 🙂
Bij de rubriek hoe gaat het met kun je lezen hoe ze het daar hebben.

Wij zijn enorm blij dat het na een half jaar toch gelukt is hun forever home te vinden !

Ook Blitz en Ruby wonen nu in hun gouden mandjes. Het gaat super goed met ze 🙂

Wij hebben de mama en zus van Blitz en Ruby laten steriliseren vaccineren en chippen.
En ook vier broertjes van hun hebben wij laten vaccineren.
De eigenaar en nieuwe eigenaars hebben de gereduceerde kosten zelf betaald (Y)
Het is dus helemaal goed gekomen met dit grote nest 🙂

Ook onze Gijsje is in een geweldige mand terecht gekomen. Ze heet nu Guusje en is al dik bevriend met Lara, die na het overlijden van haar maatje erg verdrietig was. We hebben dus twee poezen gelukkig gemaakt 🙂

Onze Roos is naar ons nieuwe gastgezin Meia verhuisd.
Roos is heel erg bang voor soortgenootjes, bij gastgezin Angela had ze haar eigen kamer, maar hoorde ze aan de andere kant van de deur toch andere katten, daardoor raakte ze erg gespannen.
Bij Meia zijn geen soortgenootjes, en heeft ze de hele ruimte samen met Meia alleen, en dat bevalt Roos heel erg goed.
Ze is nu veel meer ontspannen, we zijn dus allemaal erg blij dat we deze beslissing genomen hebben.

We blijven voor Roos zoeken naar een eigen mand zonder soortgenootjes en kinderen, ze staat bij onze rubriek poezensnuit zoekt thuis

Op 3 april kregen wij een melding van een sterk vermagerd poesje. We zijn er direct naartoe gegaan, de meldster had haar al eten gegeven, ze had vreselijke honger.We hebben haar meegenomen.Gelukkig was ze gechipt, en konden we contact opnemen met de eigenaar. Haar naam is Dusa, en ze bleek al twee weken vermist te zijn. De eigenaar was zo enorm blij !

We hebben haar meteen thuis gebracht en ze werd huilend ontvangen door de eigenaars. Ze schrokken wel dat ze zo enorm vermagerd was, wij hebben geadviseerd even met haar naar de dierenarts te gaan. Dusa zelf was ook blij weer thuis te zijn, en ook haar broertje was erg blij dat ze weer thuis is.

Op 13 april kwam Noppes bij ons, bijna hetzelfde verhaal als Shelby, ook zij leefde al twee jaar lang in een tuin, was al gesteriliseerd en niet gechipt.
Omdat ze enorm verwaarloosd was met haar vacht mega in de klit is er hulp ingeroepen.

We zijn meteen met haar naar de dierenarts gegaan en dit was het resultaat van de scheer en kam beurt. Arme meid, wat moet zij een pijn hebben gehad met die vervilte vacht. Noppes was een heel dankbaar poesje, ze bleef maar kopjes geven en wilde knuffelen.
Toch was er ook iets met haar waar we niet helemaal de vinger op konden leggen, we zijn met haar terug gegaan naar de dierenarts, die haar helemaal heeft onderzocht.
Noppes gaf duidelijk pijn aan bij haar onderrug en aanzet van de staart, misschien is dat de reden dat ze ook altijd zwiept met haar staart? Ze kwispelt altijd met haar staart als een hondje.
Het kan zijn dat ze ooit een trauma heeft gehad, misschien aangereden door een auto, maar het kan ook artrose zijn.

We gaan het eerst een paar weken met novacam proberen, kijken of de pijn minder word.
En daarnaast krijgt ze nu een homeopatische middel van onze dierenarts voor het geval ze misschien toch stress heeft.
Ondertussen geniet ze wel van alle knuffels, en ligt zelfs bij het bezoek op schoot.

Er was iemand die zeer veel interesse in haar had en haar graag een mandje wilde geven. Lange gesprekken mee gehad, en afgesproken dat ze vandaag zou komen. Bianca en gastgezin Conny hebben er beiden vrij voor genomen, maar helaas is deze mevrouw niet op komen dagen en heeft ook helemaal niets meer van haar laten horen. Wij hebben Noppes dus voor niets gereserveerd !
Wij gaan dus voor Noppes een echte warme mand zoeken!

Op 15 april zijn deze pasgeboren kittens bij ons gekomen

Hun mama was zeer ernstig verzwakt ,gaf ook geen melk, en kon niet voor haar kindjes zorgen.
Wij brengen ze nu groot met de fles

Het gaat heel erg goed met ze, ze drinken prima en groeien als kool

Op onze facebook site zijn ze dagelijks te volgen

Op 19 april kregen wij een melding over een ernstig zieke ongecastreerde zwerfkater.
Hij liep daar al een jaar, dierenambulance kon hem niet vangen, en de dierenbescherming en 144 wilden niet helpen.
Het ging steeds slechter met hem, zijn koppie werd steeds dikker en hij begon alsmaar slechter te lopen, eten ging niet goed meer, meldster maakte zich vreselijk veel zorgen, ze kende geen andere stichtingen in de omgeving Nijmegen om hulp aan te vragen. En de kat was te schuw om zelf te vangen.

De meldsters waren zich begaan met Dozer, zij hebben hem op eigen kosten laten cremeren, en wij hebben de dierenartskosten voor onze rekening genomen.

Vier dagen later kregen we opnieuw een melding van een zieke zwerfkat

Abeltje, een schat van een ventje, was een jaar of zeven terug de straat op gezet. Zijn eigenaar wilde hem niet meer. Hier en daar kreeg hij wel wat eten van mensen, maar niemand nam hem in huis. En hij hield zo van aandacht.

Nadat wij de melding over hem kregen,is onze vrijwilligster Cari direct naar hem toe gegaan:

Abeltje heeft een mooi plekje gekregen bij Cari in de tuin.
Ook de dierenartskosten van Abeltje hebben wij geheel voor onze rekening genomen.

Op dezelfde dag kregen wij ook een melding van een zeer vermagerde kat die al een half jaar bij de meldster in de tuin kwam.
Ook daar zijn we meteen naartoe gegaan.
Het bleek om een oosters korthaar te gaan, deze raskatten zie je nooit op straat lopen, ze zijn heel slank van zichzelf, daarom dacht de meldster dat hij erg mager was.
We hebben hem meegenomen en gelukkig bleek hij een chip te hebben.

Helaas was de chip niet goed geregistreerd, de telefoonnummers klopten niet meer.
Dankzij onze facebook werden wij benaderd door mensen die wisten van welke fokker deze kat met stamboom vandaan kwam, en zo konden wij achter zijn telefoonnummer komen.

Helaas wist de fokker niet meer waar hij deze kat geplaatst had, zijn cattery bestond inmiddels niet meer, maar de chip stond nog wel op zijn naam geregistreerd. De fokker wilde er verder niets mee te maken hebben, en heeft gezegd dat wij de chip maar op naam van stichting poezensnuitjes moesten zetten, en de kat moesten herplaatsen, dan wel het liefste ergens waar hij niet los buiten mocht lopen want hij vond het wel erg te horen dat deze kat los buiten loopt en nergens als vermist opgegeven stond.

Ondertussen waren enorm veel mensen via facebook op zoek naar de eigenaar.
Wij gaven deze gecastreerde kater de verzorging die hij verdiende, lekker in de buitenopvangren in het zonnetje, heerlijk eten, en volop knuffels.

Drie dagen later zagen we ineens op de site van de dierenambulance een siamees vermist staan, die lijken op oosters kortharen, dus wie weet.
De dierenambulance heeft de eigenaresse met ons in contact gebracht, en het chipnummer wat zij kon geven klopte inderdaad.
Op zaterdagavond 23 uur heeft ze Ming, zoals hij bleek te heten, opgehaald.
Ze had het bewijs van de chip meegenomen.
Ming blijkt dus gewoon buiten te lopen, hij heeft blijkbaar zijn eetadresjes onder andere bij de meldster, maar komt ook elke dag weer netjes thuis.
We hebben de eigenaresse gewezen op de gevaren, en ook op het hart gedrukt om de chipgegevens te veranderen.

Via de ndg hebben wij gehoord dat dit nog steeds niet gedaan is, en inmiddels weten we ook dat Ming weer gewoon buiten loopt, nu wel met een bandje om zodat mensen kunnen zien dat hij een eigenaar heeft.
De eigenaresse zou ons fotos sturen, maar heeft dat helaas niet gedaan.
Ook de beloofde donatie is (nog) niet binnengekomen.
Erg jammer, want wij hebben heel erg ons best gedaan om de eigenaar op te sporen, en hebben Ming drie dagen de beste zorg gegeven.

Tot slot kunnen wij melden dat alle winnaars van de vitakraft aktie hun poezensnuitjesmanden ontvangen hebben.
Op onze facebook staan allemaal foto’s van heel tevreden snuitjes in hun nieuwe manden 🙂

Groetjes van het team van Stichting Poezensnuitjes

Een reactie plaatsen