Lieve poezensnuitjes fans

Het is inmiddels al 10 mei en we hebben nog geen tijd gehad om de kattenavonturen van april te maken, zo enorm druk hebben we het.
Maar beter laat dan nooit 😉

Begin van de maand is onze Footloose verhuisd naar haar nieuwe gouden mand.
Ze heet nu Foetsie, en het gaat geweldig goed met haar.
Ze kan rennen en springen als de beste op haar drie pootjes, en geniet volop van de aandacht van haar vrouwtje en al het bezoek wat komt.
We zijn zo blij dat we een happy snuitje van haar hebben kunnen maken 🙂

Wij kregen een melding van een vrijwilligster van Hokazo over een zeer zieke zwerver.
Hokazo zelf had op dat moment geen vangkooi ter beschikking en de tijd drong voor dit poesje, of wij wilden helpen?
Natuurlijk willen wij dat, Cari is meteen in de auto gesprongen en diezelfde avond wist ze Dalie te vangen.

Dalie ging naar gastgezin Sabine en haar partner, die haar met enorm veel liefde hebben verzorgd. Dalie kon niet zelf eten en werd door Sabine en haar vriend gevoerd.
Dalie genoot enorm van de aandacht en liefde die ze kreeg.

Helaas bleek na onderzoek dat ze plaveiselcelcarcinoom in haar mond en kaak had, een kwaadaardige tumor waar niets meer aan te doen was. Met enorm veel verdriet hebben ze haar in moeten laten slapen.
Arme Dalie, rust zacht meisje.

We kregen een melding over zes katten die achtergelaten waren bij een leegstaand huis in the middle of nowhere.
We zijn er diezelfde avond heen gegaan, en na even zoeken vonden we eindelijk het huis, en zagen er ook meteen langharige katten lopen.

We hebben de vangkooien op scherp gezet en die avond hebben wij vier katten gevangen.
Allemaal ernstig verwaarloosd en ondervoed, en onder de teken.

Het verhaal kreeg een nare wending toen we er achter kwamen dat de katten wel gevoerd werden. We vonden een telefoonnummer die we gebeld hebben, we werden niet erg vriendelijk te woord gestaan en het kwam erop neer dat we die katten met rust moeten laten. Naderhand kregen we dreigberichten.

Omdat de katten duidelijk medische hulp nodig hadden hebben wij contact opgenomen met de dierenpolitie. Deze hebben weer contact opgenomen met diegene die ons bedreigde, en toen duidelijk werd dat dit niet de eigenaar was, en dat de katten helemaal geen eigenaar hadden, mochten wij van de dierenpolitie verder gaan met vangen, het waren immers zwerfkatten, en daarbij zwaar verwaarloosd.

Met deze vier katten zijn wij meteen de volgende dag naar de dierenarts gegaan.
Ze zijn allemaal gecastreerd en gesteriliseerd, en het was een hoop werk om ze te ontdoen van alle vervilte klitten, wat een pijn hebben ze gehad, en alle teken.

Het was onmogelijk om de klitten eruit te kammen, dus de dierenarts heeft ze gedeeltelijk moeten scheren.

Een grote lap vervilte klit wat er af kwam !!

Ondertussen gingen wij verder met de overige katten vangen.
We wisten inmiddels dat er niet zes maar zeven liepen in totaal.
Dus we moesten er nog twee.
Helaas werden we nogal tegengewerkt, wat het niet makkelijker maakte.
Maar wij zijn volhouders, in de avonden nachten en vroege ochtenden zaten wij daar met de vangkooien op scherp.
In weer en wind, hebben we soms vijf uur gewacht, zonder resultaat…..
Maar we wilden ze hoe dan ook allemaal hebben!!

Enorm blij waren we toen er na een week weer eentje de vangkooi in liep.

We wisten dat er nog een kitten liep, we hadden haar al een paar keer gezien, maar tot nu toe was het niet gelukt haar te vangen.
Joyce en Bianca gaven hun dagje dierenlot op om snachts weer uren daar te gaan zitten in de hoop deze kleine te vangen.
En hun geluk en blijdschap was enorm toen ze haar in de vroege ochtend van 16 april eindelijk vingen !
Het kleine ding was zeer ondervoed, en erg zwak.

Ze kreeg direct krachtvoer en medicatie, en heel veel liefde

Voor de zekerheid hebben we bij allemaal een fiv/felv test gedaan, en helaas werden de beide katers Job en Bailey positief getest op fiv 😦
De meiden allemaal negatief, maar op aanraden van de dierenarts doen we deze test na drie maanden opnieuw.
Fiv is niet alleen via bloedcontact overdraagbaar maar ook via sexueel contact.
Eén van de poezen was zwanger, en het kan zomaar zijn dat de andere drie ook sexueel contact hebben gehad vlak voor wij ze vingen, en de incubatietijd van fiv is drie maanden.

Om elk risico uit te sluiten hebben wij besloten om ze twee aan twee bij gastgezinnen te plaatsen. Job en Bailey samen…

Lilly en Zevida samen…..

Lilly en Zevida ❤

En Zara en Zazou samen

Het vangen ging ondertussen door.
Marina en Ingrid waren helemaal blij toen snachts de vangkooi dichtviel, alleen zat er dit keer een korthaartje in.
We hebben hem Morris genoemd, en helaas heeft ook Morris aids.
We zijn op zoek gegaan naar een eigenaar, hebben diverse oproepen geplaatst en hem aangemeld bij amivedi, helaas heeft er nooit iemand gereageerd op dit schuwe katje.

Door de komst van Morris in het zelfde gastgezin, raakte Bailey behoorlijk gestresst, de hormonen waren nog niet uitgewerkt, en we vermoeden dat Morris zijn grote vijand was die steeds op hun territorium kwam, hij reageerde dit af op Job, die mocht niet meer bij hem in de buurt komen.
We waren druk naar een oplossing aan het zoeken, toen deze zichzelf aan diende.
Anita wilde hun graag een gouden mand geven.
Wij hoopten dat een grote ruimte in een heel huis, en de hormonen die zouden afnemen, de ideale oplossing zou zijn voor deze twee aidskatten.

In het begin ging het ook heel goed, maar ineens ging het mis, niemand weet waardoor, maar Job ging zich ineens anders gedragen, viel Bailey aan, en Bailey was ook zichzelf niet meer.
Na drie dagen kwamen ze terug.

Ondertussen hadden wij voor Morris een aanvraag gedaan bij een permanente opvang voor aids en leukose katten, hij was van harte welkom bij Stichting Kattenbos.
Toen we hoorden dat Job en Bailey terug kwamen hebben we Kattenbos gebeld met de vraag of zij misschien ook nog plek hadden voor twee Job en Bailey.
Zij zijn meteen aan de slag gegaan en we kregen te horen dat ook zij de volgende dag welkom waren.

Het was in eerste instantie niet de bedoeling dat wij Job en Bailey naar een opvang zouden brengen, onze hoop was een gouden mand voor ze te vinden.
Maar het was duidelijk dat we Job en Bailey niet meer samen zouden plaatsen, dat zou betekenen dat we twee huisjes moesten vinden, een huis waar ze niet vrij naar buiten mogen. Andere soortgenootjes is geen probleem, maar we merken dat mensen zeer huiverig zijn om een aidskat in huis te nemen bij hun gezonde katten, dus het zou een moeilijke zoektocht geworden zijn.

Daarbij zijn deze snuiten gewent om in een bos te leven, en dat is wat Kattenbos hun kan bieden, weer lekker in bomen klimmen en door struiken struinen, en daarbij de beste zorg die ze kunnen hebben bij mensen die veel ervaring hebben met fiv/felv katjes.

Bailey is dus de volgende dag samen met Morris naar Kattenbos vehuisd, onze lieve trouwe donateur en vrijwilliger Rob heeft ze daar helemaal naartoe gebracht (Y)
En het gaat heel goed met ze.
Morris blijkt toch niet superschuw te zijn, en hij vind al die andere snuitjes helemaal geweldig. En Bailey laat zich maar wat graag knuffelen.

Met Job ging het helaas niet zo goed toen hij terug kwam, hij voelde zich duidelijk niet lekker door alle stress die hem overkomen was.
Hij is dus nog bij ons gebleven en heeft meteen medicatie gekregen.
Op advies van Kattenbos hebben wij hem zeer dure injecties gegeven (vijf injecties voor 214,14 euro !!) Deze injecties zorgen ervoor dat hij meer weerstand krijgt, en aangezien wij alles voor onze snuitjes willen doen hebben wij er geen seconde over getwijfeld om dit door onze dierenarts te laten bestellen.

En wat echt helemaal geweldig is:
Stichting Kattenbos heeft aangeboden deze rekening op haar te nemen!
Nogmaals super bedankt (Y)

Job voelt zich inmiddels een stuk beter.
Van dat zielige hoopje kat die altijd maar in een mandje lag, is hij veranderd in een kat die mensensnuiten toch eigenlijk helemaal niet zo leuk vind.
Hij blaast als je in de buurt komt, niet leuk voor het gastgezin, maar geeft wel aan dat hij zich beter voelt 😉
Hij veblijft in het buitenverblijf, waar hij heerlijk kan klimmen, en genieten.
Hij laat zich meermaals luidkeels horen, en probeert vogels door het dak heen te pakken 😉
Aankomende vrijdag 13 mei mag ook Job naar Kattenbos

Met Zara en Zazou gaat het heel erg goed.
Kleine Zazou is weer helemaal opgeknapt, mooi op gewicht en een kleine ondeugd

Ook met Lilly en Zevida gaat het heel erg goed.
Ze lopen nu los tussen de eigen poezensnuitjes van het gastgezin (Y)

We zoeken nog steeds naar de laatste langharige kater, helaas is hij niet meer gezien!

We kregen een melding van een moederpoes met vier kittens.
Door iemand weggehaald uit een huis, maar ze konden ook niet bij haar blijven.
Mulawa en haar ukjes van een week of vijf waren welkom bij ons

Kosey en Assia

Dayo en Babe

Ze zijn allemaal naar ons nieuwe gastgezin Martine gegaan die samen met haar gezin geweldig goed voor ze gezorgd heeft.

Inmiddels zijn Kosey en Assia samen verhuisd naar een nieuwe gouden mand

En ook Dayo is al uitgevlogen

Babe is nog bij ons gebleven, hij heeft helaas gezondheidsproblemen, daarover later meer

En Mulawa zoekt haar eigen gouden mand (zie rubriek poezensnuit zoekt thuis)

Deze mooie man die al langere tijd verzorgd word door een mevrouw hebben wij van zijn hormonen afgeholpen

Meneer Muis is nog steeds bij ons, helaas hebben wij nog steeds geen warme schoot voor hem gevonden.

Deze lieve jongedame is op een camping aan komen lopen.
Helaas niet gechipt en geen eigenaar gevonden.
Sien, zoals ze door haar toekomstige vrouwtje is genoemd, gaat 17 mei naar haar echte gouden mand verhuizen.

Willem die een fractuur in zijn heupkom had en vijf weken benchrust bij ons heeft gekregen, woont inmiddels in zijn gouden mand

Onze hulp werd gevraagd bij een dringende situatie.
Door prive omstandigheden zaten 13 katten alleen in een huis.
Vorig jaar is er al eens hulp gevraagd bij een andere stichting, maar die is helaas niet gekomen.
Met behulp van de meldster zijn de katten één voor één uit het huis gehaald.
Maud was de eerste, een lief meisje, die in het begin het een beetje bang was, maar al snel genoot van alle aandacht en knuffels.
Zij werd tijdelijk opgevangen door de meldster zelf.

Toen wij erachter kwamen dat er ook nog een kitten van Maud in het huis zat, hebben wij haar ook direct op laten halen en herenigd met Maud.
De klein van amper zeven maanden bleek al zwanger te zijn, wij hebben haar voor haar eigen gezondheid laten aborteren.

Al heel snel vonden zij samen een gouden mand, waar het heel goed met ze gaat.

Ook deze mooie meid, die van de meldster de naam Bella heeft gekregen hebben wij gesteriliseerd gevaccineerd en gechipt en ook zij woont nu in haar gouden mand.

Ook Amy komt uit dit huis, de enige gesteriliseerde poes.
Een dame van een jaar of tien, gezond maar met een vreselijk gebit.
Hie moest ze aan geholpen worden, een operatie die niet zonder risico was want Amy heeft een hartruis. Ondanks de gasnarcose ging het bijna fout tijdens de operatie, Amy heeft nog lange tijd aan de zuurstof gelegen, en kwam zeer moeilijk uit de narcose.
Het was een hele zorgelijke avond en nacht voor ons, maar gelukkig voelde Amy zich de volgende dag weer helemaal goed.
Voor haar gaan we ook op zoek naar een nieuw thuis.

We hebben alle katers uit dat huis laten castreren.
Helaas konden wij ze geen opvang bieden, maar de meldster, die ook de overige poezen zelf heeft weten te plaatsen, doet ook enorm haar best een huis te zoeken voor deze laatste drie katers.
Wij hebben hulp ingeschakeld om hiermee te helpen.

We kregen een hele trieste melding.
Een nog jonge vrouw is plotseling overleden en liet vijf katten achter.
De familie wilden ze niet naar een asiel brengen en vroeg ons om hulp.
Toen wij kwamen hadden ze al drie poezen in mandjes zitten.
De rode kater Rusty, het schildpadje Binda

En de zwangere Shira.
Shira is de mama van Binda en nog een lapje die de familie nog niet gevangen had.
Zij zouden hun best doen om het lapje en nog een kater te vangen.

Daar ging een maand overheen…..

Ondertussen zijn Binda en Rusty nog steeds hard op zoek naar een gouden mand samen

Ondanks dat fotografe Daimy mooie fotos heeft gemaakt van dit geweldige duo, hebben wij nog geen enkele mail voor ze mogen ontvangen.
Onbegrijpelijk, het is zo’n leuk en lief stel

Ondertussen is Shira na een zware bevalling bevallen van vier schattige kittens

Daphne (spreek uit Defnie) en Eppo

Frasier en Niles

Op het oog super gezonde kittens met mooie geboortegewichten.

Helaas viel Eppo hard af, ondanks dat hij wel heel veel moeite deed om te drinken.
De kleine knul bleek een ernstig open gehemelte te hebben, en tot ons grote verdriet moesten we hem in laten slapen

Tranen van verdriet vullen onze ogen
we kunnen het nog steeds niet geloven
Lief klein ventje, zo teer
wat doet dit afscheid nemen zeer
Wat blijft is de herinnering maar zeker weten we één ding:
jij zal voortleven in ons hart
op een plekje heel apart

Dag lieve kleine Eppo

Vorige week werden wij weer gebeld door de familie, ze hadden het lapjes poesje gevonden in de kelderkast samen met een kitten.
Wij zijn ze op gaan halen en zagen al snel dat dit kitten wel erg klein was, amper 72 gram woog hij.
Waarschijnlijk is hij te vroeg geboren.
Mama Lucy, erg bang, zorgde niet voor haar kleine Bo.
We hebben het even aangekeken maar toen toch ingegrepen, kleine Bo had dringend voeding nodig.

We hebben hem voorgesteld aan zijn oma Shira, en zij accepteerde hem direct.
Bo was een echte vechter hij begon meteen bij Shira te drinken.
Maar hij bleek wel zwak te zijn, dus we zijn hem bij gaan voeden met de fles.
Het leek even goed te gaan, maar ineens begon hij toch flink af te vallen.

Ook verloor hij continu urine, waardoor de dierenarts dacht dat het van binnen misschien nog niet helemaal goed volgroeid was, maar hij was nog te klein en te zwak om dat verder te onderzoeken. Enige wat wij konden doen is proberen hem in leven te houden, en sterker te maken.

Wij hebben hem in de couveuse gelegd, vochtinfuus gegeven en elke uur sondevoeding.
Samen hebben we keihard gevochten, maar helaas heeft hij het niet gered en heeft in onze handen zijn laatste adem uitgeblazen 😦

Lieve Bo

Als klein knulletje van twee dagen jong kwam je bij ons aan
Je had een flink onder gewicht en samen met jou zijn we de strijd aangegaan
Ook je oma Shira hielp ons mee
Je gewicht was net een schommelende zee
Je viel af en kwam weer aan
Gisteren leek het goed te gaan
Helaas ging het vanmorgen weer niet goed
ondanks dat gingen we door met volle moed
In de couveuse, en sondevoeding gaven wij jou
je gewicht nam toe heel gauw
Maar het leven verdween langzaam
uit je kleine lichaam
Je had geen kracht meer
het doet ontzettend veel zeer
maar je hebt je laatste adem uitgeblazen in onze handen
we hopen dat je vredig op de regenboogbrug zult landen

Dag lieve kleine knul ❤

Mama Lucy word morgen gesteriliseerd gevaccineerd en gechipt, en gaat dan naar een gastgezin om gesocialiseerd te worden.

Deze twee bange hummels van zes maanden zijn vorige week bij ons gekomen.
We kregen een melding van een werknemer van een bedrijf dat deze daar liepen.
De andere kittens waren er al niet meer en ook mama was overleden, vermoedelijk neergeschoten, omdat dat daar helaas gebeurd, aldus de werknemer.
Hij wilde ze in veiligheid brengen en vroeg ons of ze bij ons mochten komen.

Hij heeft ze zelf kunnen vangen en naar ons gebracht.
Wiebel en Smurk verblijven nu bij gastgezin Karlijn, die ze gaat proberen te socialiseren.
Ook zij gaan morgen mee naar de dierenarts voor neutralisatie.

Vorige week kregen we ook een melding van bezorgde mensen.
De poes die zij al langere tijd verzorgen was die nacht bevallen op de zolder onder de dakpannen. Het leek ze geen veilig plekje en ze vroegen onze hulp.

Wij zijn er een paar uur later naartoe gegaan.
Mama PoesPoes wisten we met de vangkooi te vangen, en daarna is de melder zelf onder de schuine wand gekropen en wist drie kittens verspreid tussen de bladeren te vinden.
Met twee ging het erg slecht, ze waren onderkoeld, en eentje was op sterven na dood.
Joyce heeft ze tussen haar borsten gehouden, de beste manier om ze weer warm te krijgen, en we zijn zo snel mogelijk naar huis gereden.

Bas ( de sterke) deed het op dat moment goed

Voor Loek (strijder) was het erop of eronder

Nessa (wonder) was er het slechtste aan toe, we hadden niet verwacht dat ze levend bij ons aan zou komen.

Het werden enorme spannende uren, zouden ze het redden?
We hebben ze bij mama in een hocker gelegd met warmtematten, en elk uur sondevoeding met druivesuiker gegeven.
Nessa en Loek begonnen op te warmen.

Die nacht zijn we doorgaan met deze zorg, en het is een wonder maar alledrie hebben ze de nacht gehaald!

PoesPoes was in het begin bang, daardoor konden wij haar kittens makkelijk pakken, maar toen ze eenmaal gewent was, wilde ze haar kittens beschermen, en viel pleegvrouwtje steeds aan. Aangezien de kittens niet voldoende aankwamen moesten ze bijgevoed worden, en Bianca kwam op het geweldige idee om ze er met een soeplepel steeds uit te vissen 😉

Inmiddels zijn we bijna een week verder, een week met heel veel zorgen.
PoesPoes werd ziek en moest medicatie hebben, maar weigerde te eten.
Aangezien ze een schuwe poes is, is het haar zelf toedienen uitgesloten.
Bianca heeft dus weer alles uit de kast moeten halen om haar aan het eten te krijgen.
Ondertussen zit ze vol met krassen en wondjes op haar handen, omdat de kittens erg schommelen met hun gewicht en om de drie uur sondevoeding moeten hebben.

Het is haar nu gelukt om PoesPoes een eetlustopwekkend medicijn te geven, vlak daarna ging PoesPoes eindelijk zelf eten.
We hopen dat dit doorzet zodat ze ook de medicatie die ze nodig heeft binnen gaat krijgen.
De kittens worden nog steeds bijgevoed.

Een mevrouw belde ons op, ze was zeer bezorgd.
Er was een poes bij hun in de serre bevallen van drie kittens.
Maar poes had zich de hele middag al niet meer laten zien.
Wij zijn er die avond heen gegaan, en op dat moment kwam poes net aanlopen.
Wij hebben de vangkooi achtergelaten en de volgende ochtend liep ze erin.

De melders hebben zelf een kamertje vrij gemaakt, waar poes en kittens nu verblijven.
Wij helpen ze nu op afstand.
En moederpoes word straks via ons gesteriliseerd.

Er liep nog een kitten van vorig jaar daar, dus we hebben de vangkooi laten staan en de melders hebben haar zelf kunnen vangen.
Wij zijn met haar naar de dierenarts gegaan voor sterilisatie, dit werd een abortus want ook dit kleine meisje bleek al zwanger te zijn.
Inmiddels is ze weer terug bij de melders, ze is schuw, en word goed verzorgd.

Deze mooie jongen zat al een week bij iemand binnen.
Dit was niet de bedoeling, want daardoor kwam haar eigen kat niet meer binnen.
Maar ook al zette ze hem steeds weer buiten neer, hij wandelde net zo hard weer naar binnen.
Onze hulp werd gevraagd en wij hebben hem opgehaald.
Hij bleek gechipt te zijn op naam van een gastgezin van een andere stichting.
Hij zat onder de vlooien dus wij hebben hem daar tegen behandeld, en in overleg is hij een nacht bij ons gebleven.
De volgende dag hebben wij hem naar dat gastgezin gebracht.

Natasja en Han zijn twee vrouwen die zich enorm inzetten voor katten in nood.
Zij verzamelen oa voor meerdere stichtingen voer in, en ook Stichting Poezensnuitjes heeft al regelmatig voer van ze gekregen.
Op 24 april kwamen ze samen vanuit het zuiden van ons land naar Nijmegen, met weer een overvolle auto met voer.
Meiden, jullie hebben ons weer heel gelukkig gemaakt 🙂

Afgelopen zondag kregen wij een melding van een mevrouw die al een jaar of vijf een zwervertje voert. Het poesje bleek nu ziek te zijn, en onze hulp werd gevraagd.

Op onze facebooksite hebben wij het volgende bericht gezet

Een zwervertje werd al 4 à 5 jaar door een mevrouw voorzien van eten en een droog en veilig slaapplekje.
Het meisje liet zich niet dicht benaderen. Ooit was er een poging gedaan haar met een vangkooi te vangen, omdat ze toen een dik pootje had. Die actie mislukte.

Maar het poesje redde zich verder goed. Tot voor kort. Het viel de mevrouw op dat Zwervertje, zoals ze haar noemde,
magerder werd, maar tegelijkertijd een enorm dikke buik ontwikkelde. Ze at slechter en slechter en voelde zich duidelijk ziek.