Waar moeten we nou toch beginnen? Er is weer zoveel gebeurd deze maand.
We zaten in een rollercoaster van gevoelens, maar ondertussen moesten we door, zoveel snuitjes die onze hulp nodig hadden.

Laten we beginnen met snuitjes die deze maand hun gouden mand hebben gevonden

Noortje

Murtaugh en Riggs

Bink

We kregen een melding van een poes die al dagenlang dag en nacht in het plantsoen lag.
Ze was bang en hongerig.
Wij zijn er naartoe gegaan met een vangkooi, maar deze dame was niet van plan om zich zomaar te laten vangen.
Uiteindelijk is het een buurtbewoonster en haar dochter gelukt om haar in een mand te krijgen (Y)
Wij hebben de poes vernoemd naar de dochter “Jayden”. 🙂

Eenmaal bij het gastgezin bleek Jayden een enorme lieverd te zien, de eerste nacht bracht ze al door in bed bij haar pleegvrouwtje 🙂
Wij hebben haar bij meerdere instanties als  gevonden opgegeven, maar er heeft zich geen eigenaar gemeld.

Jayden heeft inmiddels haar gouden mand gevonden 🙂

In de vier maanden van dit jaar hebben wij al 48 snuitjes voorzien van een gouden mand 🙂

Ook mochten we weer snuitjes naar Stichting Wetland Cats brengen.
Onze vrijwilligers staan in de rij om erheen te mogen 😀
Onze pennningmeester Marina en knutselsnuit Karin zijn naar de open dag geweest, en het is wel te zien hoe enorm ze genoten hebben 🙂

Stichting Wetland Cats heeft elk eerste weekend van de maand open dagen !!

Onze vrijwilligers Monique en Joyce hebben ook enorm genoten

Vrijwilligster Sanne had de dag van haar leven

En ook onze vrijwilligers Ingrid, Cari, Iris en Bianca vinden het daar helemaal geweldig 🙂

Fleetwood en Mac wonen nu ook in het paradijs van Wetland

Toen Mac na een aantal weken Bianca zag, was hij helemaal blij en wilde alleen maar knuffelen, knuffelen en nog eens knuffelen ❤

Dit is Elmex, ze heeft drie jaar lang in een schuur geleefd.
Volgens de eigenaar was ze verwilderd, maar dat bleek niet zo te zijn.
Eenmaal bij ons bleek ze een heerlijke knuffelkous te zijn, dankbaar voor alles wat ze nu kreeg. Wij gunden Elmex de vrijheid en ook de aandacht en knuffels die ze zo graag wil, en daarvoor is ze op de perfecte plek bij Wetland 🙂

Inmiddels wonen er 22 poezensnuitjes van ons bij Stichting Wetland Cats (Y)

Hoogtepunt van deze maand was de eerste verjaardag van onze Eddie op 12 april

Wat is hij enorm verwend !!!
Heel veel kaarten zijn er voor hem bezorgd, maar hij kreeg ook vele cadeau’s gestuurd.
Eddie was helemaal happy, hij vond het allemaal geweldig 😀

Zelfs een amerikaanse stichting speciaal voor katten met een waterhoofd heeft aandacht aan zijn verjaardag gegeven. Onze Eddie is een beroemdheid, en hij noemt zichzelf tegenwoordig dan ook “Mister Eddie”  😀

Wij kregen een hulpvraag van Tina.
Al zes jaar lang voert zij katten bij een school in Arnhem.
Het enige poesje was geholpen, en de rest waren katers, daardoor heeft ze nooit nestjes gezien.
Maar een half jaar terug kwam er ineens een kitten mee eten.
Maar dit kitten werd steeds dikker, Tina was bang dat het kleine ding zwanger zou zijn, en vroeg ons daarom om hulp.

Wij zijn er zo snel we konden heen gegaan.
We hadden al vrij snel snorremans en het geholpen lapje in de vangkooi zitten.
Maar het kleine ding en een witte kater die er niet goed uit zagen, lieten zich niet zien.
Ondanks dat we vier kooien op scherp hadden staan vielen ze maar niet dicht.

Juist toen we besloten hadden de volgende dag terug te komen, viel er een vangkooi dicht, en jawel de kleine zat erin. Wat waren we blij !
We spraken met Tina af dat zij zelf de komende dagen ging proberen de witte kater te vangen, we lieten twee vangkooien achter.
Lapje hebben we natuurlijk de vrijheid weer terug gegeven 😉

De volgende dag zijn we naar de dierenarts gegaan.
Het kleine ding met de naam Springertje bleek drie kittens te dragen, maar ze gaf zelf geen melk. Veel te jong is ze zwanger geworden 😦
Twee kittens ademde niet, en Cari, Monique en Bianca hebben er alles aan gedaan om de hartjes weer te laten kloppen. En dat is gelukt !

Samen in de couveuse

Ondanks de goeie zorgen van dierenartsassistente Jolien, die ze meteen is gaan voeden, hebben twee kleintjes het toch niet gered.

Deze kleine had de meeste ademhalingsproblemen, maar hij was ook heel tierig, een echte vechter.

Hij kreeg de naam Noah.
Inmiddels is hij al bijna drie weken en het gaat goed met hem

Intussen heeft hij ook een vriendinnetje, daarover zometeen meer 😉

Het is Tina gelukt om de witte kater Knapperdje te vangen.
Toen we hem zagen wisten we het eigenlijk al…..helaas bleek hij fiv positief te zijn.
Maar deze knul kan nog een prima leven hebben, dus staat hij nu op de wachtlijst van Stichting Kattenbos

Hij wordt nu liefdevol door ons verzorgd, en wordt elke dag knapper ❤

Tina zorgt weer dagelijks voor Snorremans, Springertje en Lapje Moppie (Y)

Drie andere fiv positieve snuitjes mochten we al naar Stichting Kattenbos brengen.
Deze mooie zwarte knul Toby mocht zijn wachttijd doorbrengen bij Stichting Jasmijn in Zeist, we zijn ze daar enorm dankbaar voor (Y)

Gelijk met Toby mochten Frankie en Meneer de Wit ook mee.
Natuurlijk altijd weer heel spannend voor de snuitjes, een nieuwe omgeving, nieuwe geuren, nieuwe snuitjes en nieuw personeel.
Maar wij weten dat ze straks helemaal gelukkig zullen zijn.
Als het goed is lopen en klimmen ze inmiddels al heerlijk in het bos 🙂

Deze mooie knul had minder geluk.
Ook hij was fiv positief, maar zijn lijfje was al zo erg aangetast dat hij heel ziek was.
Wij konden hem alleen nog helpen door hem uit zijn lijden te verlossen 😦

Sir Dushi heeft ons allemaal zeer in het hart gegrepen.
Deze mooie knul was aan zijn lot overgelaten door de eigenaar en liep sindsdien de hele buurt door te struinen. Hij was ongecastreerd en zijn hormonen waren hem de baas.
Hij “moest” achter krolse poezen aan, en “moest” ook vechten met andere katers, daardoor werd hij als een agressieve vechtersbaas bestempeld door de buurt.

Gelukkig was er toch 1 iemand die zich het lot van deze jongen aantrok, en zij heeft onze hulp ingeroepen.
We zijn vier dagen achter elkaar naar de buurt gegaan, en pas op de vierde dag zagen we hem, de tranen stonden ons nader dan het lachen.
Gelukkig werd hij gevangen en mocht hij met ons mee.

Hij bleek helemaal niet agressief te zijn, maar een knul die snakte naar aandacht, naar begrip voor zijn gedrag en naar liefde.
Dit heeft hij vijf dagen van ons gekregen, en hij genoot.

Helaas was Sir Dushi er zeer ernstig aan toe. Hij had allemaal abcessen aan beide  zijkanten van zijn rug, zijn gebit was zo slecht dat hij enorm veel pijn moest hebben, en een oog was er aan het uitrotten.
Hij bleek ook fiv positief te zijn, en het was duidelijk dat hij geen weerstand meer had.
We hebben heel lang met de dierenarts gesproken, waarbij we onze emoties niet in de hand konden houden.
Uiteindelijk begrepen wij ook dat deze jongen alle operaties die uitgevoerd zouden moeten worden waarschijnlijk niet zou redden.
We moesten de vreselijke zware beslissing nemen om hem naar de regenboogbrug te laten gaan.

We zullen onze kanjer nooit vergeten!

Een zwarte dag, de dag dat onze Meneer Muis is overleden.
In februari 2016 heeft Cari hem van straat gehaald. Het was duidelijk al een heer op een leeftijd, maar nog vol met levenskracht.
Een heer met een gebruiksaanwijzing, waar Cari zich helemaal aan aanpaste.
Meneer Muis heeft een heerlijke tijd bij haar gehad.

Maar de dag kwam dat meneer Muis helemaal op was, hij heeft alles uit dat jaar gehaald wat hij kon, en nu was hij er klaar voor om de baas te gaan spelen op de regenboogbrug.
Een enorm verdrietig afscheid.
Maar Meneer Muis leeft voort in vele harten ❤

Dit is Poespoes, een aanloopkat die al lange tijd verzorgd wordt door een mevrouw.
Maar Poespoes zat steeds onder de vechtwonden, dus hoogtijd dat meneer zijn ballen in ging leveren bij onze tante Judith.
Poespoes nu blij omdat hij eindelijk van zijn hormonen verlost is, zijn verzorgster blij, en wij blij omdat hij geen kittens meer kan verwekken 🙂

Met Moustache en haar kittens gaat het heel goed.
Moustache is een enorme knuffel, ze ligt het liefste de hele dag bij pleegvrouwtje op schoot.
Mees en Mabyn zijn inmiddels ruim vijf weken, ze zijn druk met ontdekken, spelen veel, en rennen en klimmen zoveel ze kunnen 🙂

Wij dachten het gouden mandje gevonden te hebben voor Pita, Thieu en Jazz, maar dat bleek helaas niet zo te zijn 😦
Ze zijn bij ons terug gekomen.

Pita en Thieu voelden zich al heel snel weer thuis in hun bekende gastgezin, voor hun zijn we op zoek naar een echte gouden mand.

Jazz kwam vreselijk depressief terug 😦
Het is daar nooit gelukt om haar te socialiseren, en ze heeft zeven maanden op zolder geleefd.
Wij wilden nu het allerbeste voor onze Jazz, ze verdient eindelijk een gelukkig leven.
En dat plekje hebben wij voor haar gevonden

Ook Jazz was van harte welkom bij Stichting Wetland Cats 😀
Inmiddels geniet ze volop van haar vrijheid, ze is veel buiten aan het rondstruinen, maakt contact met andere snuitjes, en heeft alle warme plekjes al uitgeprobeerd.
Eindelijk mag Jazz ook gelukkig zijn 🙂

Door verdrietige omstandigheden zijn Cisco en Kylie bij ons gekomen.
Helaas moesten ze binnen een paar dagen al onder narcose, ze hadden beiden namelijk een heel slecht gebit.
Onze dierenarts is drie en een half uur met ze bezig geweest, bij Cisco zijn alle kiesjes eruit gehaald, en bij Kylie was het helaas nodig om haar volledige gebit eruit te halen.

Gelukkig waren ze beiden snel opgeknapt, en eten inmiddels ook alles weer.

Weer kregen we een melding uit Arnhem, een jong schuw poesje bleek buiten bevallen te zijn van vier kittens.
Wij zijn er zsm naartoe gegaan, helaas kwamen we net te laat en was 1 kitten al overleden 😦

Met de andere drie ging het ook niet goed, met eentje ging het zelfs heel slecht, haar hebben we meteen onder onze kleren op de blote huid gelegd, om op te warmen.
We hebben de vangkooi op scherp gezet, en gelukkig liep kleine mama er snel in.
We zijn zo hard we konden naar huis gereden.

Na 7 intensieve uren zorg is dit kleine meisje in de handen van haar pleegvrouwtje overleden 😦

Mamapoes die de naam Gizmo van haar verzorgers heeft gekregen, bleek enorm dankbaar te zijn voor de hulp die ze kreeg.
Ze vertrouwde haar pleegvrouwtje meteen en sindsdien wil ze alleen maar knuffelen ❤

Haar mama, volgens de verzorgers, die wij oma noemden liep daar ook nog, en wij vonden het erg belangrijk om haar ook te vangen, voor het geval zij ook weer zwanger was.
We hadden “haar” vrij snel gevangen.
Maar bij de dierenarts bleek het geen oma maar een opa te zijn.

Een hele zieke opa 😦
Hij was enorm vermagerd, zijn lever zag er niet goed uit, zijn buik zat vol vocht en hij bleek een tumor in de alvleesklier te hebben.
Het enige wat wij nog voor hem konden doen was hem uit zijn lijden verlossen, een enorme verdrietige beslissing weer.

We kregen telefoon dat er een pasgeboren kitten was gevonden in een tuin in Lent.
Voor ons is dit een spoed, dus binnen een half uur waren twee van onze vrijwilligers ter plaatse.
Inmiddels had de melder het nest van de kittens gevonden.

Ze lagen op het dak van dit huis, onder de takken en bladeren van de boom.
1 kitten is daar uit gevallen, en ook de andere kittens lagen daar niet veilig.
We hebben ze in veiligheid gebracht en de vangkooi neergezet voor mama.
Helaas is zij er vandoor gegaan, ze reageerde ook niet op het gepiep van de kittens.

Nog dagenlang tot midden in de nacht, hebben wij daar gezeten met vier vangkooien op scherp. Zeven buurtkatten hebben we gevangen, en weer losgelaten, maar geen mama 😦
Inmiddels geeft ze geen melk meer, maar er staat nog steeds een vangkooi die de melders elke keer als ze thuis zijn op scherp zetten, in de hoop dat mama er een keer inloopt, en we haar in elk geval kunnen laten neutraliseren.

Toen hadden we dus 4 flessenkittens van een weekje oud.
Ze zijn de couveuse ingegaan en kregen dag en nacht om de twee uur een flesje.
We besloten 1 van de kittens naar Noah te brengen, tenslotte lag Noah ook maar alleen in de couveuse

Noah kroop meteen tegen zijn nieuwe vriendinnetje Zoë aan ❤

Omdat Gizmo nog maar twee kittens had om voor te zorgen, hebben wij haar kennis laten maken met de drie andere “boomkittens”
Ze ging ze direct wassen en was helemaal blij met nog meer kindjes 🙂

Maar alle kleintjes waren ziek. Gizmo was zelf ook erg snotterig toen ze bij ons kwam, maar de medicijnen die zij kreeg sloegen meteen goed aan.
Maar de kleintjes hadden er meer moeite mee. Met haar kleintje Garbi ging het erg slecht, zij had het enorm benauwd. Ze kreeg sondevoeding, medicatie en we hebben met haar gestoomd.
Maar het prachtige mooie meisje heeft het niet gered 😦

Haar zusje Gensa heeft het ook zwaar, zij heeft ook een paar dagen sondevoeding gekregen, maar gelukkig drinkt ze inmiddels zelfs uit de fles

Zij en boomkitten Beukie drinken niet bij Gizmo, daarom krijgen zij de fles

Net als Gensa heeft Beukie het erg zwaar, hij is erg verkouden, snottert, niest en rochelt.
Daardoor gaat drinken ook moeizaam. Het zijn steeds een paar slokjes, en dan weer wachten, en dan weer een paar slokjes.
Overdag krijgen ze om de twee uur een fles, en snachts om de drie uur.
Een volledige dagtaak voor hun pleegvrouwtje

Dennie is het kitten wat uit de boom was gevallen.
Hij heeft een slechte start gehad. Ook hij is verkouden en hij een flink ontstoken oogje

Met Sparky ging het de hele week prima, hij lag vastgezogen aan de tepels van Gizmo en groeide als kool.
Helaas heeft ook hij nu ontstoken oogjes.

Het blijft dus een zorgen nestje, we verzorgen ze zo goed we kunnen, en ze krijgen alle medische zorg die ze nodig hebben. We hopen dat ze allemaal beter gaan worden.

We zijn ook bezig met een vangaktie bij de AVR, een huisvuilverbranding in Duiven.
Er loopt daar een hele zwerfkolonie die we volgens de TNR methode willen helpen.
Vorige week zagen onze vrijwilligers een nestje kittens op een hoge berg afvalpulp. Zij konden er niet bij komen. Een gevaarlijke plek, want dagelijks komen er shovels om meer afval op die berg te storten, of vrachtwagens die delen van die berg meenemen.
Een levensgevaarlijke situatie dus.

Onze vrijwilligsters zijn tot drie in de nacht daar gebleven in de hoop erachter te komen wie de moeder van deze kittens is, maar er liepen helaas te veel katten, veel mager en zogend, dus wie is nu de moeder?
Besloten werd de volgende dag bij daglicht terug te komen, om te zien hoe ze de kittens konden redden.

Maar medewerker Jan was de held van die dag. Hij is de berg opgeklommen en is gaan graven tot hij bij de kittens kon komen.
Joepie was de eerste die hij gered heeft

Medewerkster Jadira heeft de kittens van Jan aangepakt, dit kitten is naar haar vernoemd 🙂

En deze jongeman is naar Jan vernoemd 🙂

Vijf kittens van vijf weken.
Ze zijn liefdevol opgenomen in een gastgezin van ons.
Ze eten al zelf en zijn zindelijk.
En ze zijn onwijs cute 🙂

Omdat er zoveel zogende poezen lopen, kunnen wij nu niet zomaar gaan vangen.
We willen niet dat we een poes meenemen die ergens een nestje kittens heeft liggen die haar hard nodig hebben.
De medewerkers houden goed in de gaten of ze kittens zien, en proberen er ook achter te komen wie de moeder is.
In elk geval willen we uiteindelijk alles wat daar loopt geneutraliseerd hebben, dit project zijn we voorlopig dus nog wel mee bezig.

Ondertussen hebben we ook nog meegedaan aan een aktie van Pet Specials.
We konden hiermee 100 kilo kattenvoer winnen.
Dankzij onze vele fans op facebook, hadden wij zoveel stemmen gekregen, dat we ver bovenaan stonden en de eerste prijs gewonnen hebben 😀
Dank jullie wel allemaal voor jullie hulp, half mei wordt het voer bij ons geleverd.

Een kitten van 7 maanden die al zwanger is !
We hebben er op onze facebook al uitgebreid onze ongenoegen over geuit.
Wij vinden het elke keer weer vreselijk als we deze tienermoedertjes tegen komen.
Gelukkig heeft dit meisje geluk gehad, ze mag gewoon kitten blijven, en hoeft geen  moedertje te spelen.

Wij hebben in deze eerste vier maanden van het jaar al 127 katten mogen helpen (Y)

Dit kunnen we alleen blijven doen door de donaties die wij krijgen.

We hebben nu iets nieuws, maandelijks 1 euro doneren aan onze stichting via deze site:

https://www.teaming.net/stichtingpoezensnuitjes

Inmiddels hebben al 131 teamers zich aangemeld, dat betekent elke maand al 131 euro voor ons 🙂
De eerste 125 euro is aan ons gestort 🙂
Heb je hier vragen over neem dan contact op met penningmeester@stichtingpoezensnuitjes.nl

Graag wijzen we jullie nog op de geweldige leuke lieve knappe poezensnuitjes die nog steeds op zoek zijn naar hun gouden mand.
Zie rubriek Poezensnuit zoekt thuis.

Tot de volgende keer