April 2018

Lieve allemaal

De maand april is een maand met hoogtepunten en dieptepunten geweest.
Eén van de hoogtepunten was de tweede verjaardag van onze Eddie.
Wat is hij verwent die dag, enorm veel felicitaties op facebook, hij heeft kaarten gekregen, en natuurlijk ook cadeautjes.
Eddie heeft genoten die dag 🙂

Onze Boeff heeft lange tijd bij ons in opvang gezeten, maar nu mocht hij dan eindelijk naar zijn gouden mand verhuizen 🙂

Gina heeft juist maar heel kort bij ons in opvang gezeten, na twee weken mocht ze al verhuizen naar haar nieuwe gouden mand 🙂

En ook Dirkje heeft zijn gouden mand gevonden en is daar op koningsdag naartoe verhuisd 🙂

Begin van de maand is adoptie op afstand snuitje Dollie overleden. Veel verdriet voor velen. Rust zacht mooi meisje.

We kregen een melding uit Molenhoek, daar liepen een mamapoes en haar twee puberkinderen. De twee pubers Poessie en Zussie vingen we als eerste, zij zijn meteen naar onze dierenarts gebracht en geneutraliseerd, gechipt en gevaccineerd.
Ze mochten weer terug komen, en de meldster heeft een bijdrage gedaan in de onkosten (Y)

Ook mama Ursula werd gevangen en meteen naar de dierenarts gebracht. Zij was alweer zwanger, ze is geaborteerd en meteen gesteriliseerd.
Ursula was volgens de meldster niet in haar sas buiten. De snuitjes kunnen daar niet naar binnen, maar hebben buiten schuilplekken. Ursula is tot tegenstelling van haar kids gewoon tam. Wij hebben haar daarom in opvang gehouden, en zoeken nu een gouden mand voor haar.

Wij hebben een groot konijnenhok naar Molenhoek gebracht, waar de meldster een mooi onderkomen voor Poessie en Zussie van gaat maken 🙂

Ook deze vreemdeling liep de vangkooi nog in, hij bleek al gecastreerd te zijn, we hebben hem dus snel zijn vrijheid weer teruggegeven.

Wij zijn de hele maand al bezig met een project in Arnhem.
Er lopen daar veel zwerfkatten, die zich steeds verder uitbreiden.

Ze zijn allemaal schuw, maar zien er prima uit

Ze worden daar ook gevoerd. Ze hebben een groot gebied, met veel struiken en bossen, waardoor het voor ons lastig is ze te spotten.
We hebben er dus al heel wat avonden en nachten opzitten, en tot nu 9 snuitjes gevangen. De komende maand zullen we daar nog vaak te vinden zijn.

Deze jongen hebben we daar ook gevangen. Hij zag er heel slecht uit.
Hij bleek fiv positief te zijn, en al in een ver stadium.
Eén oog zou verwijderd moeten worden, en het andere oog was ook al aangetast.
Hij zat vol ongedierte, en voelde zich erg ziek.
Het enige juiste wat we voor deze schuwe knul konden doen is hem uit zijn lijden verlossen en naar de regenboogbrug laten gaan.
Rust zacht knul.

Pietertje was geplaatst, maar is helaas weer teruggekomen.
Een week later kon hij onder het mes, zijn hele gebit is verwijderd.
Zijn tandvlees was zo erg ontstoken en pijnlijk, medicatie deed niks, dus dit was het enige wat we nog konden doen.

Een hele zware operatie, en ondanks dat hij meteen na de operatie een injectie kreeg om wakker te worden, werd Pietertje maar niet wakker.
Pleegvrouwtje Bianca is de hele tijd met hem bezig geweest, bij haar houden, spuitjes water geven, en hem infuus gegeven.
Pas 13 uur later werd Pietertje eindelijk wakker. En om 7 uur in de ochtend kon Bianca haar bed ook opzoeken.
We zijn nu anderhalve week verder, en het gaat heel goed met Pietertje (Y)

De zwart/witte knul Zorro hebben wij al twee keer geholpen. In 2016 hebben we hem laten castreren, en in 2017 hebben we zijn gebit, waar hij vreselijk veel last van had, laten verwijderen. Zorro voelt zich sindsdien helemaal top 🙂

Maar zijn vriend Billy, die achter hem zit, was nu aan de beurt.

Billy was flink gehavend en had een abces in zijn wang.
Met behulp van de meneer die ze voert kregen we Billy in een mandje en mocht hij mee naar onze dierenarts.
Meteen is hij gecastreerd, nu word hij ook rustiger zodat hij niet constant hoeft te vechten. Het abces is schoongemaakt, en hij heeft antibiotica gekregen.
Na een week bij ons gelogeerd te hebben, hebben we hem terug gebracht naar zijn vriend Zorro 🙂

Veel geluk lieve Billy 🙂

We kregen een melding uit Arnhem van een kat wat onder de fundering van een flat woont. We zijn er naar toegegaan en zagen hem al snel.
Hij bleek door meerdere mensen gevoerd te worden, en had de namen Mieppie, Olivia en Kitty. Maar hij bleek een kater te zijn en wij hebben hem Poemie genoemd.

De buurtbewoners wilden graag dat hij weer terug kwam, maar wij zagen hoe enorm Poemie genoot van de warme mandjes en knuffels, en zijn met de mensen gaan praten.
Gelukkig vond uiteindelijk iedereen het goed dat hij bij ons bleef en we een gouden mand voor hem gingen zoeken.

Hij is inmiddels ook gevaccineerd en gechipt, maar er moeten nog wat onderzoeken gedaan worden. Poemie geeft pijn aan op zijn rug, dus komende week worden er röntgenfoto’s gemaakt. We hopen dat het niks ernstigs is.

Dit is Bobby.
Bobby wordt al meer dan een jaar verzorgd door Ellen.Ellen had ons al eerder benaderd, maar toen konden wij niet helpen omdat we helemaal vol zaten.
Bobby wilde graag bij haar naar binnen, maar dat vonden de andere snuiten geen goed idee. Vorig jaar is hij door een andere instantie meegenomen en gecastreerd en weer teruggezet, daarom heeft hij ook een stuk van zijn oor af.
Nu hadden wij plek en hebben we deze lieverd opgehaald.
Een flinke kater, waar andere snuitjes een beetje bang voor zijn, maar Bobby zelf is ontzettend lief, en zal geen vlieg kwaad doen.
Hij heeft echter wel een probleempje, hij plast in huis. We laten nu eerst zijn urine controleren.

Onze Pebbles is vorige week geopereerd. Zij en haar broertje BamBam hebben beiden misvormde voorvoetjes, waarschijnlijk door inteelt.
BamBam heeft hier geen last van, maar Pebbles wel.
Er groeien twee nagels uit 1 teentje en die groeien zo hard dat ze steeds in haar teentje groeien. Aangezien Pebbles bang is voor mensen, is het onmogelijk om die nagels steeds bij te knippen.
De voorste kootje van dat teentje is nu verwijderd, zodat ze nooit meer last krijgt van ingegroeide nagels, en Pebbles ook eindelijk pijnloos door het leven kan.

Op een vakantiepark hebben we deze twee broertjes gevangen Uno en Zero.
Bij Zero was er een stuk staart af, deze was flink aan het ontsteken, dus heeft de dierenarts het onderste stuk geamputeerd.
Zero moet dus even een kap dragen en krijgt antibiotica.
Hij laat het allemaal toe. Zijn broertje Uno vind het allemaal nog wel spannend.
De jongens zijn beiden gecastreerd, gechipt en negatief getest op fiv/felv.

Ook dit zwangere poesje, wat de naam Bonus heeft gekregen liep daar de vangkooi in.
Zij mocht naar Stichting Jasmijn in Zeist (Y)

Ons exopvangertje Schurkje en adoptie op afstand snuitje Lyssa zijn vermist 😦
De baasjes zijn erg verdrietig en blijven maar zoeken en zoeken.
Ze staan overal als vermist opgegeven, maar tot nu toe nog geen spoor 😦
Onze duimen draaien dat ze beiden heel snel weer thuis zijn.

Wij hebben een geweldig mooi aanbod gekregen van Michiel van Biovoorjou.
Zij sponsoren ons nu met gratis flesjes cdb olie 😀
Hier zijn we enorm blij mee !
Wij hebben meerdere snuitjes op de cbd olie zitten, en bij een aantal werkt het geweldig goed !
Heb je vragen over de cbd olie neem dan contact op met biovoorjou
https://www.biovoorjou.nl/

 

Wij hebben weer een ontzettend gezellige dag gehad bij de landelijke congresdag van Stichting Dierenlot op 21 april jl
Zoals altijd weer perfect georganiseerd (Y)

Onze dierenambulance heeft weer zomerbanden gekregen en is nagekeken.
We kregen een roze duim voor het goede onderhoud 😀 (Y)

Diezelfde avond lazen we een mail met een melding van een zwangere poes.
We hebben contact opgenomen en het poesje bleek inmiddels al bevallen te zijn van hele kleine kittens. Om 21.30 uur zaten Monique en Bianca weer in de ambu op weg naar Warnsveld. We zagen direct dat de kittens wel heel erg klein waren, zes stuks maar liefst, en het poesje zelf bleek ook pas een maand of zeven te zijn.
Ze werden gelukkig liefdevol opgevangen door Ilse en haar gezin.
Poesje had drie dagen ervoor het juiste huis uitgezocht voor hulp.

Bianca gaf haar de naam Wammie
Thuis gekomen werden Wammie en de kittens geinstalleerd in een warme bench, sommige kittens kregen de fles, weer anderen sondevoeding.
Wammie wist absoluut niet wat ze met die kittens aan moest, daarbij gaf ze ook geen melk.
De kittens wogen tussen de 46 en 55 gram, dat is de helft van een normaal geboortegewicht.
We wisten dat de kans heel klein was dat ze het zouden redden, het waren echte prematuurtjes, hun pootjes, buikjes en kopjes waren nog kaal.

Elke twee uur gaf Bianca ze voeding, de eerste nacht heeft ze haar bed niet gezien. Ze probeerde Wammie te stimuleren om haar kittens te wassen, maar Wammie snapte het echt niet. Ze ging ook vaak op de kittens liggen of zitten, en reageerde niet op het gepiep wat dan te horen was, dus Bianca week niet meer van hun zijde. Zo zag ze ook de tweede nacht haar bed niet.

Op maandag, twee dagen na hun geboorte, gingen ze achteruit. Inmiddels kregen ze allemaal sondevoeding.

Bianca is die dag met Wammie en de kittens naar dierenarts Judith gegaan, en Kirby mocht mee. Kirby heeft al eerder bewezen dat hij toverbloed heeft, dus dit keer mocht hij weer bloed geven. Het serum van zijn bloed is aan de kittens gegeven zodat ze antistoffen kregen.
Onze Held Kirby ❤

Helaas overleden er die nacht drie kittens. Eerst Whindy, daarna Whoopie, en tegen de ochtend glipte ook Wibo door Bianca’s haar vingers 😦

Ook Wiepje ging hard achteruit, en ook zij overleed die dag in de handen van Bianca 😦

De vierde nacht niet slapen ging in, Bianca was inmiddels helemaal kapot, maar ze wilde alles doen om de laatste twee ukjes in leven te houden.
Maar ook kleine Wally glipte door haar vingers 😦

Haar hoop was gericht op Wammes, tot nu toe deed hij het wel goed, maar ook hij ging ineens heel hard achteruit, en Bianca kon alleen maar machteloos en verdrietig toekijken hoe het leven uit hem verdween 😦

Het was een vreselijke emotionele week.
Je weet dat ze maar een hele kleine kans hebben, maar toch wil je alles voor ze doen.
Veel verdriet, maar ook boosheid.
Waarom moest Wammie al zo jong zwanger worden? Een tienermoedertje zijn?
Waarom heeft niemand de verantwoordelijkheid genomen om haar tijdig te laten neutraliseren?
Wij doen dit al met 4 maanden, maar het kan zelfs al eerder.
Wammie was pas vijf maanden toen ze zwanger werd, dus mensen moet niet denken dat ze dan nog niet vruchtbaar zijn, want Wammie heeft het tegendeel bewezen.
En ook dat haar lichaam hier nog helemaal niet klaar voor was.

De hummeltjes hebben een mooi grafje gekregen in de tuin van Bianca
Ze zullen nooit vergeten worden !

Met Wammie gaat het goed. Ze is een lief en dankbaar snuitje ❤
Deze week word ze geneutraliseerd, want zo’n trauma mag ze natuurlijk nooit meer meemaken.

Met Bullet gaat het heel goed. Hij gebruikt zijn poot weer (Y)
Hij wil rennen en vliegen, maar moet nog eventjes geduld hebben. Zes weken moet hij rustig aan doen, we zitten nu bijna op de vier weken 😉

Gisterenavond kregen we een melding van een mager poesje die bij iemand voor de deur lag. Zij heeft haar bij ons gebracht.
Inderdaad een mager ding, met klitjes in de vacht en erg veel honger.
We dachten meteen dat ze wel eens oud kon zijn.
Ze was ook erg lief, ze moest wel een eigenaar hebben, dus wij hebben haar direct op onze facebook gezet met de vraag wie dit poesje kent.
En vandaag meldde het vrouwtje van Snoepie zich, ze blijkt inderdaad al 19 jaar te zijn.
Wow wat een mooie leeftijd, en natuurlijk zie je er dan niet tiptop meer uit.
Wij hebben haar vandaag weer thuis gebracht waar ze weer heerlijk in haar mandje ligt 🙂

De meldingen blijven binnenstromen.
Volg ons op facebook, zodat je niets hoeft te missen 😉