Lieve poezensnuitjesfans

Door de enorme drukte van de afgelopen tijd hebben wij geen tijd gehad om de nieuwe kattenavonturen te schrijven.
We zullen het nu in vogelvlucht doen

Begin deze maand mochten wij van Stichting Dierenlot een Dieren Transport Ambulance ontvangen. Dit was voor ons een echte feestdag, wat zijn wij blij met deze ambulance.
Inmiddels hebben wij er al meer dan 1000 kilometer mee gereden om poezensnuitjes te helpen.

Nav de komst van de ambulance werden wij benaderd door een nijmeegse omroep die er graag een artikel over wilde maken.
Onze voorzitter Ingrid is geinterviewd en er is een mooie reportage van gemaakt, te zien op hun website en youtube.

Begin deze maand werd dit kleine meisje helemaal alleen gevonden in het bos.
Met vastgeplakte oogjes en flink ondergewicht kwam ze bij ons binnen, een week of vier.
De flesjes melk gingen er gretig in

Haar oogjes zijn we direct gaan behandelen, maar ze zagen er zorgelijk uit.
Ondanks dat bleek Pippi een vrolijk kitten te zijn

Ze kan inmiddels met haar rechteroogje weer zien, maar de kans is groot dat haar linkeroogje niet meer te redden is, en dat deze verwijderd moet worden als ze groter is

Dit is Spikey, ze komt uit een thuissituatie.
Helaas konden zij en haar kittens daar nu niet blijven, en hebben wij ze opgevangen.
Spikey word straks door ons gesteriliseerd, de onkosten daarvan worden betaald door de eigenaar, en als de kittens groot genoeg zijn gaat Spikey terug naar huis.
Wij plaatsen zelf de kittens.

Dit zijn Daniek en Stan, twee geweldige kinderen die graag onze stichting helpen.
Ze zijn met een donatiepot rond gegaan, en hebben maar liefst 35 euro en nog kleingeld voor ons opgehaald.
Daniek en Stan, jullie zijn echt KANJERS !!

We kregen een dringende melding vanuit een camping in Stroe.
Het liep daar helemaal uit de hand met de zwerfkatten en er was niemand te vinden die wilde helpen. Voor ons is Stroe een behoorlijk eind uit de buurt, maar we besloten toch te helpen omdat we deze katten niet aan lot over wilden laten.

De katten lieten zich niet direct door ons vangen, ze voelden onraad.
Gelukkig werden we geholpen door de mevrouw die de katten voert

Uiteindelijk hebben we tien katten kunnen vangen, waarvan zes zogende poezen !

De eerste dag hebben we zeven kittens gevonden, bijna allemaal met onstoken oogjes

De volwassen katten hebben wij allemaal laten helpen en weer terug gezet

Inmiddels hebben we al 14 kittens gevangen, met hulp van de mevrouw die ze vangt.
Zij vangt ze nu ook tijdelijk zelf op, zodra wij weer plek hebben in onze gastgezinnen komen zij ook naar ons.

Met de kittens gaat het goed, we zijn ze meteen gaan behandelen tegen de ontstoken oogjes en diarree.
En hebben honderden teken van ze afgehaald, vooral de langhaartjes hadden er behoorlijk veel.

We kregen een melding van een moederpoes en vier kittens die buiten liepen.
Het heeft ons wat nachtelijke uurtjes gekost maar uiteindelijk hebben we ze allemaal kunnen vangen.
Mamapoes hebben we laten steriliseren en mocht weer terug naar de plek waar we haar gevangen hebben, ze worden daar gevoerd en de mensen gaan proberen haar vertrouwen te winnen.

De kittens zijn twee aan twee naar gastgezinnen gegaan.
Op bovenstaande foto zijn Siem en Senna, zij zijn op dit moment op zoek naar een gouden mand waar ze samen mogen wonen

En dit zijn hun zusje Mona en Lisa

Kort daarna werd Ricky helemaal alleen op straat gevonden.
Ook hij werd liefdevol opgevangen door hetzelfde gastgezin.
Mona vond de zieke Ricky zo zielig dat ze steeds bij hem ging liggen, en Ricky werd ook stapelverliefd op haar

Die twee zijn nu onafscheidelijk en zoeken een gouden mandje waar ze voor altijd samen mogen blijven.
Lisa zoekt een mandje met een leuke speelse soortgenoot.

Een melding van een moederpoes met kittens in de binnenstad van Nijmegen.
Twee kittens hadden de melders zelf al kunnen vangen, het derde wisten wij te vangen.
Allemaal kittens die bang waren voor mensen en gesocialiseerd moesten worden.

Op hetzelfde moment waren andere collega’s naar een melding in Wijchen gegaan waar een kitten helemaal alleen over straat liep te schreeuwen.
Het kleine meisje was doodsbang, en liet zich niet zomaar vangen.
Maar na uren hadden we haar eindelijk te pakken.
Ze mocht samen met de drie andere kittens in een bench.

De mama van de drie kittens liep de volgende dag de vangkooi in, wij zijn meteen met haar naar de dierenarts gegaan om te laten steriliseren, en een paar dagen later mocht ze terug naar de melders, waar ze inmiddels ook binnen komt.

Dit zijn Tibbe en Otje
Zij zijn uit het raam van een auto gegooid !!!!
Gelukkig zagen dit mensen gebeuren en konden ze direct hulp inroepen.
Het blijf ook voor ons onbegrijpelijk dat mensen dit kunnen doen, we hebben er geen woorden voor.

Ook Tobie is moederziel alleen gevonden.
Hij had vreselijke ontstoken oogjes en vieze neus. Ook hem zijn we meteen gaan behandelen, en hij was al snel helemaal opgeknapt.
Tobie moest even wennen in het gastgezin, al die geluiden waren best wel spannend, maar inmiddels vermaakt hij zich prima met de andere kittens.

Een melding van drie volwassen poezen en vijf kittens bij een stal van iemand.
Diezelfde dag hadden we twee volwassen poezen en vier kittens.
Helaas mochten we het vijfde kitten niet meenemen omdat hij al aan iemand beloofd was, dat heeft ons doen besluiten om ook mama daar nog te laten.

Maar alle snuitjes hebben nies, en het zat ons niet lekker, dat laatste kitten moest ook behandeld worden !
We zijn weer gaan praten, en mochten het kitten toen meenemen, mama hebben we dus ook meteen meegenomen.
Allemaal zijn ze nu onder behandeling bij ons.

Vier bange kittens hebben we gevangen.
Ze worden door ons gesocialiseerd.

We kregen een melding van een zwerfpoes die er ziek uit zag, en waarvan buurtbewoners haar steeds wegjoegen door emmers water over heen te gooien, en zelfs de tuinslang erop te zetten. Het poesje was zo vermagerd en verzwakt dat ze niet eens weg kon lopen, toen wij kwamen lag ze drijfnat nog steeds op dezelfde plek !!

We hadden het vermoeden dat ze oud was, doof en slechtziend. We hebben haar direct opgegeven als gevonden of onze facebook en verschillende instanties.
We hadden ook al een afspraak gemaakt bij de dierenarts voor een uitgebreid onderzoek waaronder een bloedonderzoek.
Maar de avond ervoor vonden we de eigenaar.
De poes is 16 jaar.
We hebben haar teruggebracht en de eigenaar op het hart gedrukt om zsm met haar naar de dierenarts te gaan. We gaan er deze week nog langs om te kijken hoe het met haar gaat.

Een melding die we niet meer snel zullen vergeten.
Al drie jaar lang liep de langharige Jezza in een buurt in Malden rond.
Zij kreeg het ene na het andere nestje die steeds weer door een andere instantie werd weggehaald, helaas lieten ze de schuwe Jezza lopen, die dus steeds opnieuw weer een nestje kreeg.
Dit is dus dweilen met de kraan  open !!!

Wij werden gebeld door een mevrouw die Jezza sinds een half voert, ineens had ze kittens gezien in haar tuin van Jezza.
Een andere instantie die ze als eerste had gebeld heeft haar doorverwezen naar ons.
Wij zijn er naartoe gegaan en hadden Jezza binnen een kwartier in de vangkooi zitten.
Vier van haar kittens wisten we te vinden en vangen.

Maar twee anderen lieten zich niet meer zien.
We hebben uren gewacht en gezocht, maar geen enkel spoor gevonden.
De kittens waren pas een week of vijf en hadden mama dus nodig.
We besloten Jezza de volgende ochtend meteen te laten steriliseren en haar als “lokaas” voor de kittens te gebruiken.

Helaas was de man des huizes het daar niet mee eens, en hij verbood ons nog te komen, sterker hij zie tegen een teamlid aan de telefoon dat hij haar nooit meer wilde zien, de moederpoes was gevangen en daar ging het hem om, ook haar wilde hij nooit meer terug zien!! En die kittens waren toch al dood of meegenomen!!

Hier lieten wij het natuurlijk niet bij zitten, de kittens waren schuw en bang, en zouden zich echt niet zomaar door mensen laten pakken, alleen vreesden wij inderdaad ook dat ze zichzelf niet lang in leven konden houden.

We waren net bezig om een heel team bij elkaar te krijgen om die avond buiten de tuin van die mensen om te gaan zoeken, toen we een telefoontje kregen van de mevrouw zelf, ze had de twee kittens weer in de tuin gezien.
En ja we mochten komen en ook in de tuin komen.
Wij waren mevrouw natuurlijk heel dankbaar, en zijn direct in de ambu gesprongen en er naartoe gereden.
Helaas waren ze op het moment dat wij kwamen weer nergens te zien.

We hadden zowel jezza als de andere vier kittens meegenomen.
We hebben ze daar in benches gezet met vangkooien ervan vast.
En jawel, binnen een half uur hadden we het vijfde kitten gevangen!

Nu nummer zes nog.
Het duurde even voor zij zich liet zien, maar uiteindelijk zagen we haar.
Ze ging steeds naar haar broertjes en zusjes toe, maar ze liep de vangkooi niet in.
Bij het minste geluidje rende ze weer de bushbush in, dus we kregen haar ook niet zomaar te pakken.

Ze ging steeds op de mand liggen van haar broertjes en zusjes, ze viel er zelfs in slaap.
Maar met haar oortjes gespitst.
Welk eten we ook gebruikten, ze liep de vangkooi NIET in.

Inmiddels was de man des huizes ook thuis gekomen, en erg boos.
Mevrouw vond het zelf ook te lang duren, wij hadden er geen verstand van hoe wij katten moesten vangen etc.
Ze verstoorde vaak momenten waarop het kitten bij de vangkooi zat.

We mochten niet in de tuin zitten, dus zaten voor het huis op de stenen.
Omdat we op stel en sprong om 16 uur smiddags vertrokken waren, hadden we ook geen eten en drinken bij ons, en werd het alsmaar kouder.

Soms duurde het uren voor we het kitten weer zagen of hoorden.
Tussendoor moesten we natuurlijk ook de andere kittens en jezza (die we inmiddels alweer in de ambu hadden gezet omdat het kitten voor haar geen aandacht had) eten geven, waardoor het zesde kitten weer een tijd verstopt bleef zitten.

We hadden inmiddels meer hulp gekregen, we bleven zoeken in andere tuinen en in de bushbush van de gemeente achter de tuinen.
We waren vastbesloten om niet zonder het kitten weg te gaan, maar inmiddels was het al nacht geworden, waren wij verkleumd en hongerig, en konden we de andere kittens niet lang meer buiten laten staan, ook al hadden we ervoor gezorgd dat ze het lekker warm hadden.

We besloten  een laatste ronde te doen.
Omdat de heer en mevouw des huizes al naar bed waren zijn Cari en Bianca heel stilletjes en sluipend door de tuin gekropen, en zijn Joyce en Bianca weer gaan zoeken in de bushbush.
En ineens hoorde we Joyce keihard roepen “ik heb hem !!!

Cari en Bianca zijn zo hard ze konden met een mand het huizenblok omgerent, terwijl Joyce het kitten stevig vasthield in haar tuin, vastberaden om haar niet meer los te lopen, hoe hard de kleine ook gilde en beet.
En toen zat in de mand…………………..wow wat een moment……..9 uur hadden we op dit moment gewacht !!!! 😀

Het vijfde kitten, de blauwgrijze Georgie, en het zesde kitten Ellis.

Mama Jezza is nog steeds bang voor mensensnuiten, we denken dat ze wel ooit een huiskat is geweest maar nare ervaringen met mensen heeft gehad.
De kittens worden allemaal gesocialiseerd en maken al goeie vorderingen.

Ze zijn inmiddels allemaal op zoek naar een gouden mand.
Helaas valt het voor Jezza niet mee om de juiste persoon te vinden, en zoals we elk jaar weer ondervinden kiezen mensen kittens op kleur uit, voor Georgie genoeg interesse, maar de zwartjes wil niemand 😦
Terwijl ze stuk voor stuk geweldige karakters hebben.
En deze bush kittens verdienen toch ook een kans??

De 12-jarige Ise hoorde onderweg naar school gepiep in de berm, ze is afgestapt en vond een kitten. Ze heeft het kitten meegenomen naar school en is meteen naar Juf Natasja gegaan waarvan bekend is dat zij zeer begaan met katten is.
Natasja dacht een levenloos kitten in de handen gekregen te hebben, maar is toch direct naar een dierenarts gereden.
Het kitten leefde nog maar was zeer zwak, ernstig onderkoeld en erge bloedarmoede.
Ze kreeg een kans en werd opgewarmd en aan het infuus gelegd.

Natasja belde ons om te vragen of wij het kitten op wilde vangen als ze het zou redden, en natuurlijk wilden wij dat.
De kleine meid was om drie uur nog in leven en Natasja mocht op haar op komen halen, en is vanuit Horst naar ons toegereden.
Wij hebben haar meteen in de couveuse gelegd en infuus gegeven.

Ze kreeg de naam Ise.
De eerste 24 uur waren heel spannend en zorgelijk, Ise was te verzwakt om te staan,en had nog steeds ondertemperatuur.
Maar ze was wel een vechter, en als snel dronk ze zelf, waardoor we haar niet steeds hoefde te dwangvoeren.

Maar ze kreeg ook steeds weer een terugval.
Ise is een week of acht en woog maar 400 gram.
Maar Ise en haar pleegvrouwtje gaven niet op, en elke dag zagen we haar vooruit gaan.
Een week later at Ise weer helemaal zelf, kon ze staan en zelfs lopen en begon ze te spelen.

Ze is 100 gram aangekomen.
Haar spiertjes moeten nog flink aansterken, daardoor loopt ze nog wel wat moeilijk, ze is vooral zwak in haar achterpoten en de voetjes klappen nog naar binnen.
Maar wat zijn we trots op wat ze al bereikt heeft !
Het gaat helemaal goed komen met dit kleine meisje.

Ise acht weken en Woes negen weken.
Hier is goed te zien hoe klein ze nog is.

Er zijn nog meer snuitjes gekomen, en ook gegaan.
Maar helaas ontbreekt ons de tijd om ze allemaal te vermelden.
Op onze facebook staan dagelijkse updates.
Meer dan 80 opvangertjes hebben wij nu, verdeeld over 17 gastgezinnen

Wij willen iedereen bij deze ook hartelijk bedanken voor alle donaties.
Deze maand hebben wij veel donaties mogen ontvangen, waardoor we de dierenartsrekening van 3000 euro ook weer hebben kunnen betalen.
Zonder jullie hulp kunnen wij al deze snuitjes niet helpen!!

Tot slot willen we jullie vragen om Ise en Wendy te sponsoren.
Zij lopen beiden de nijmeegse vierdaagse voor onze stichting.
Jullie kunnen hun sponsoren en de opbrengst gaat helemaal naar Stichting Poezensnuitjes.

Dit is Wendy, jullie kunnen haar sponsoren via de volgende link

http://www.devierdaagsesponsorloop.nl/lopers/wendy-rutten/

En dit is Ise, onze heldin die kleine Ise heeft gered.
Jullie kunnen haar sponsoren via de volgende link

http://www.devierdaagsesponsorloop.nl/lopers/ise-kersten

En dan hebben we nog een allerlaatste belangrijke mededeling

BELANGRIJKE MEDEDELING !!

Onze opvang zit bomvol, wat betekent dat we momenteel helaas geen meldingen meer aan kunnen nemen!!

We blijven natuurlijk foto’s en filmpjes plaatsen van onze opvangers, echter zijn deze nog niet allemaal in de bemiddeling.
Wij doen niet aan reserveringen!
Opvangers die in de bemiddeling zijn, zijn te zien op onze website bij Poezensnuit zoekt thuis: