Hallo allemaal
We zijn weer een beetje laat met de kattenavonturen van maart.
Dat komt weer door de drukte die we hebben omdat we ontzettend veel meldingen hebben, en daarnaast veel zorgensnuitjes.

We gaan proberen nu alles van maart hier neer te zetten 😉

De maand begon geweldig leuk, want op 1 maart stond Stichting Dierenlot op de stoep, die ons voor de nationale vrijwilligersdag een bloemetje en een cheque twv 250 kwam overhandigen. GEWELDIG !!!
Bianca en Eddie mochten het in ontvangst nemen 🙂

Helaas kregen we een paar dagen later een telefoontje over Mauw waar we heel verdrietig om waren. We dachten de gouden mand voor haar gevonden te hebben, maar Mauw was ziek geworden, en we konden haar weer ophalen.
Monique en Bianca konden op zondag helemaal naar Den Haag, en schrokken toen we Mauw zagen. Wat zag ze er slecht uit, enorm afgevallen (bijna 2 kilo in zes weken) en zo angstig.
Ze is natuurlijk weer bij Monique in opvang gekomen, en de volgende dag zijn we direct met haar naar de dierenarts gegaan.
Haar klachten zouden ernstige diarree zijn, maar al snel bleek dat ze juist obstipatie had.
Daar zijn we haar toen voor haar gaan behandelen, maar wat we ook deden, mauw raakte haar ontlasting niet kwijt.
We waren heel erg bang dat ze een tumor in de darmen had, en helaas bleken we gelijk te hebben. Mauw is opengemaakt door de dierenarts en bleek een tumor te hebben van 10 bij 5,5 cm, die al aan de darmen vast gegroeid was, waardoor er onmogelijk nog iets doorheen kon. Mauw heeft vreselijke pijn gehad 😦
Helaas was de tumor niet operabel en hebben we haar met ontzettend veel verdriet uit haar lijden moeten verlossen.
Iedereen was er door van slag, onze lieve Mauwtje………waarom jij?

Mauw is gecremeerd en heeft een mooi plekje bij Monique gekregen, de plek waar ze heel gelukkig was.
Nooit zullen we haar meer vergeten ❤

In die zelfde tijd kregen we een melding van een zeer vermagerde kat.
We zijn er direct naartoe gegaan, en zagen meteen dat het heel erg slecht met dit snuitje ging.
We hebben hem meegenomen en direct aan het infuus gelegd omdat hij compleet uitgedroogd was.
Vlak ernaar zagen we hem als vermist op amivedi staan, alleen was hij pas een dag vermist, en dat zette ons wel aan het denken.
We hebben contact opgenomen met de eigenaar, er bleken priveproblemen te zijn, maar ze wilde Tigger, zoals hij heette, toch graag meteen terug.
Op ons aanbod om Tigger het weekend bij ons te houden zodat hij in elk geval medische zorg zou krijgen, en wij zelf maandag naar onze dierenarts wilden gaan, op onze kosten, wilde ze helaas niet ingaan.
Er zat voor ons helaas niks anders op dan hem terug te brengen.
Daar aangekomen zagen we dat de andere dieren er prima uitzagen en goed verzorgd werden. We hebben een lang gesprek gehad, en uiteindelijk ging de eigenaar akkoord dat wij hem maandag weer op zouden halen en op onze kosten mee zouden nemen naar onze dierenarts. We hebben krachtvoer voor Tigger achtergelaten en adviezen gegeven.
We gingen wel met een heel naar gevoel weg.

Helaas ging het heel slecht toen wij Tigger die maandag op kwamen halen, hij lag al op sterven……..zo hard we konden zijn we naar de dierenarts gereden en daar de spreekkamer ingestormd, Spoed !!
We hoopten zo deze jongen nog te kunnen helpen, maar hij was al te ver heen………we konden niks meer voor hem doen.
Tranen !!!!!!!! Wat vonden wij dit erg, echt vreselijk, hadden we…………….het heeft geen zin meer om daar over na te denken. De ontzettende lieve Tigger heeft het niet gered, hij had al veel en veel eerder naar een dierenarts gebracht moeten worden.
Rust zacht lieve Tigger, het spijt ons enorm dat je niet eerder hulp hebt gekregen.

Toet werd gevonden, en nadat ze een maand op amivedi en meerdere vermissingsites had gestaan, mocht ze bij het gastgezin blijven wonen.
Toet is helemaal happy ❤

Ook Dirkje werd op straat gevonden, waar hij al een tijd hard schreeuwend rondliep.
Eenmaal binnen was hij zo ontzettend dankbaar.
Hij had allemaal wondjes op zijn kop en oren, hij had pijn in zijn oren, en bleek een ontsteking te hebben.
Hij kon niet springen en klimmen, en de hormonen gierden door zijn lijf.
En hij had honderden andere beestjes bij zich, vlooien.

We zijn direct met hem naar de dierenarts gegaan, waar hij alle medische zorg kreeg die hij nodig had.
Op de röntgenfotos was te zien dat hij een trauma heeft gehad, zijn ruggenwervels staan niet helemaal goed, waardoor hij pijn had.
Na de castratie werd hij ook rustiger. Inmiddels is Dirkje helemaal opgeknapt, hij heeft geen pijn meer, en is een grote knuffelkont geworden.
Hij is nu op zoek naar een gouden mand.

 

Wij komen meerdere keren per week, soms elke dag, bij onze dierenarts Hendriks en de graafschap in Velp.
Op een dag dat wij er waren zag een klant van de kliniek ons lopen, en ze sprak ons aan. Er bleek al twee maanden een poesje bij hun in een doos in de tuin te zitten.
Wij besloten er op de terugweg heen te gaan, om het poesje te checken op een chip.
Helaas had ze deze niet. Maar we zagen meteen dat het een oud poesje was, die hulp nodig had, dus hebben wij haar meegenomen.

Suusje heet ze,en inderdaad een oud besje.
We hebben meteen bloed laten testen, en de waardes die daar uit kwamen wezen op uithongering en uitdroging.
Gelukkig waren haar nieren goed, en ook de schildklier was prima.
Wel blijkt ze spondylose te hebben in haar rug, en dat doet haar erg veel pijn. Daarvoor krijgt ze pijnstilling. Ze zat ook onder de luizen.
Suusje kan eten als de beste, maar aankomen lukt haar niet zo heel goed.

Maar ze ziet er al vele malen beter uit, en voelt zich ook stukken beter.
Suusje is een enorm dankbaar snuitje, ze wil het liefste de hele dag knuffelen.
Wij zoeken ook voor haar een warme schoot waar ze de rest van haar leven in liefde door mag brengen.

We zijn ook weer gaan vangen in Lent.
De grote rode boze jongen is gecastreerd en snel weer terug gezet.
Het poesje was ziekjes, na neutralisatie is ze nog 10 dagen bij ons gebleven en heeft antibiotica gekregen, gelukkig knapte ze helemaal op, en mocht ook zij daarna terug naar haar thuis.

Deze jongen liep al een tijd in een woonwijk rond, ook met gierende hormonen.
De meldster heeft onze hulp ingeroepen.
Wij hebben Toby laten castreren en chippen, de meldster heeft dit betaald.
Toby is weer terug, en de meldster blijft voor hem zorgen 🙂

Vier aidssnuitjes mochten naar Stichting Kattenbos.
De kittens Vito en Griotje.
En Liefje en Piet Piraat.
Zij gaan daar een geweldige tijd tegemoet (Y)

Deze jongen liep de boel te terroriseren in een woonwijk in Dieren.
Ongecastreerd, schuw, maar hij zag er ook heel slecht uit, zijn hele rug, buik en zijkanten waren kaal.
Hij kwam steeds in de tuin van onze vrijwilligster Iris, en zij wist hem te vangen met een vangkooi.
Bij de dierenarts bleek dat deze knul gechipt was, maar helaas klopten de gegevens niet meer. Hij was wel in december 2015 al als vermist opgegeven.

Wij hebben alles op alles gezet om de eigenaar te vinden.
Dat viel niet mee, maar onze vrijwilligster Pauline heeft zich er een dag lang helemaal ingestort, en heeft uiteindelijk via via via en met hulp van veel mensen de eigenaar gevonden.(Y)

Inmiddels is Mr.Kitty zoals hij heet weer terug bij de eigenaar.
Natuurlijk hebben we gezegd om meteen de chipgegevens te veranderen, en hem minstens zes weken binnen te houden.

Helaas heeft Mr Kitty wel ons adoptie op afstand snuitje Lyssa weggejaagd.
Ze was zo bang voor hem dat ze weggelopen is.
Mr Kitty is dus weer thuis, maar Lyssa is weg 😦
Wij hopen Lyssa heel snel terug te vinden.
https://www.amivedi.nl/detail/?meldingid=1315720

En dit is Bullet.
Hij zat al drie weken bij een oude mevrouw in de schuur, zij mocht hem van haar kinderen geen eten geven, ze hielden niet van katten dus hij moest zo snel mogelijk weg.
Gelukkig kwam er iemand op bezoek die Bullet zag strompelen, en zij heeft hem meteen eten gegeven en ons gebeld.
Wij hebben Bullet opgehaald. Het was direct duidelijk dat hij een gebroken voorpoot had.
Maar dat bleek helaas niet alles te zijn…………

Ook heeft hij een oude breuk in zijn achterpoot, en bleek de arme knul maar liefst 13 kogeltjes in zijn lijf te hebben 😦
Op 3 april is hij geopereerd door orthopeed Tanya in de hoofdkliniek in Vorden.
Een lange zware operatie, omdat er ook nieuw bot rond de breuk in zijn voorpoot gegroeid was.
Maar het is haar gelukt (Y)

Een pin en plaat is erin gezet zodat de breuk weer aan elkaar kan groeien.
Bullet gaat nu een lang revalidatieproces in.
Hij is al begonnen met proberen te lopen.
Twee dagen na de operatie zaten we weer in Vorden, omdat er rode strepen ontstonden onder zijn oksel.
Deze waren bij aankomst al vurige vlekken geworden.
Gelukkig geen ontsteking of bloedvergiftiging, maar smetplekken, en vocht in zijn poot
We moesten dit gaan behandelen met honingzalf, en het vocht masseren, en daarnaast heeft hij er extra antibiotica bij gekregen.
De volgende dag zag het er al veel beter uit.

Wij hebben melding gemaakt bij 144 en de politie.
Er blijken meerdere katten daar vermist te zijn, er lopen daar ook veel jagers.
Gelukkig hoorden we dat de politie daar nu dagelijks door de straat rijd.
Wij kunnen alleen maar hopen dat de dader van deze dierenmishandeling gepakt gaat worden.

Bullet is nog lang niet ter adoptie !

Wij hebben enorm veel donaties gekregen voor Bullet, zijn spaarpotje is mooi gevuld 🙂

Maar daarnaast hebben wij nog veel financiele donaties gekregen, die we enorm goed kunnen gebruiken, en ook veel donaties in goederen.
Wij zijn hier enorm dankbaar voor (Y)

Er zijn ook weer veel snuitjes verhuisd naar hun nieuwe gouden mandjes 🙂

Volg ons op facebook, waar elke dag de nieuwste updates staan.

Groetjes Team Poezensnuitjes