31 maart 2015

Op de valreep nog de kattenavonturen van de laatste maand.
Er is enorm veel gebeurd.

Blitz en Ruby zijn inmiddels 6 weken jong, en het gaat hartstikke goed met onze flessenkittens.

Inmiddels eten ze natuurlijk al vast voer, ze zijn zindelijk en heerlijk ondeugend.
Veel meer fotos van deze kleine hummeltjes zijn te zien op onze facebook.

Tot ons grote verdriet heeft hun zusje Belle het niet gered.

Op diezelfde dag heeft Bianca de vreselijke moeilijke beslissing moeten maken om Mentos naar de regenboogbrug te moeten laten gaan.
Bij gastgezinnen vertellen heeft ze die dag beschreven.
Mentos word nog dagelijks gemist.

Gelukkig blijft ze altijd in ons midden.

Eind februari kregen wij een melding dat er al een tijdje een kater bij een mevrouw in de tuin zat. Dag en nacht kwam hij daar en ze maakte zich erg veel zorgen.
Wij hebben de vangkooi gebracht en mevrouw is hem elke dag in die kooi gaan voeren.
Op dag vijf zijn wij gekomen en hebben de kooi op scherp gezet, en binnen 10 minuten liep Manus, zoals ze hem noemde de kooi in.
Volgens mevrouw was hij niet altijd aardig, een paar dagen ervoor was ze zelfs door hem gebeten en moest ze naar de ehbo.
Wij waren dus op onze hoede.

Omdat het al avond was en we niet direct naar de dierenarts konden is hij eerst naar een gastgezin gegaan.
Daar bleek onze Manus een hele leuke lieve kat te zijn.
We konden er nu dus prima met de chipreader overheen en ja hoor………gechipt!!
We hebben direct contact opgenomen met de eigenaar, en onze Manus bleek dus een poes te zijn met de naam Amber 😀

Wij hebben Amber naar huis gebracht waar bleek dat ze een prima huisje heeft, met een lief vrouwtje en soortgenootjes.
Maar Amber ging erg graag op stap, ook s’nachts en werd gek als ze binnen gehouden werd.
Natuurlijk hebben wij wel op de gevaren gewezen.Maar we waren ook erg blij dat ze gechipt was en gesteriliseerd.
De eigenaar was ook heel blij dat we haar terug gebracht hadden en als dank kregen we een leuke donatie.

De volgende melding kwam ook uit Nijmegen, een kater die al meer dan een jaar op een bedrijventerrein liep, en de laatste tijd erg vermagerd was.
Hij bleek ook een tijdje in een afgesloten bestelwagen in het bedrijf zelf opgesloten gezeten te hebben, de eigenaar wist alleen niet hoelang.
Wij zijn er in een weekend met de vangkooi heen gegaan, we hebben hem op scherp gezet op de plek buiten waar de kat altijd slaapt en waar de eigenaar ook altijd brokjes neerzette.
Twee uur later liep onze kater erin. We gaven hem de naam Gijs, vernoemd naar de eigenaar van het bedrijf.Helaas bleek Gijs niet gechipt te zijn.

Hij is meegegaan met Bianca die al snel door had dat dit om een gecastreerde kater of om een poes ging.
En maandag bij de dierenarts bleek het inderdaad om een poes te gaan, ze werd ter plekke omgedoopt naar Gijsje.
Zelfs een enorme lieve poes, een kroelkont eerste klas.
Omdat het die maandag erg druk was bij de dierenarts zijn we woensdag terug gegaan met Gijsje, voor sterilisatie.
Tijdens die operatie zag de dierenarts dat haar buikvlies gelig was, dat is zorgelijk!
Maar Gijsje oogde zelf niet ziek, at goed dronk goed, poepte en plaste prima en genoot van alle aandacht.

We besloten het aan te kijken, vooral omdat we niet wisten hoelang ze zonder eten had gezeten, en de kans op leververvetting aanwezig was.
Ze is naar ons gastgezin Conny gegaan, en Gijsje vond het geweldig allemaal.

Ze genoot meteen enorm van haar eigen kamer en alle kriebels en kroeltjes die ze kreeg.
Ook de culinaire maaltijden gingen er goed in.
Ze begon meteen aan te komen, en inmiddels zit ze al veel mooier in haar vacht.
Toen we haar vingen was ze eigenlijk te vies om aan te pakken, wanneer je aaide voelde je hand vettig aan en was helemaal bruin van de viezigheid.
Maar nu is het zwart mooi glanzend, en straalt het wit je tegemoet.

Ze loopt nu gewoon tussen de andere snuiten door het hele huis heen en dat gaat heel erg goed.

Morgen word ze gevaccineerd en als dat allemaal goed gaat komt Gijsje bij Poezensnuit zoekt thuis te staan, dan gaan we op zoek naar een heel fijn gezellig huis voor haar waar ze veel aandacht gaat krijgen.

Ook uit Maasbommel kregen we een melding, van twee ongecastreerde katers en een aangelopen poes.
We zijn er naartoe gegaan met twee vangkooien.
De meldster kon het poesje zelf oppakken en in een mandje zetten, zij noemde haar Poedie/Pudy.
Poedie liep daar al vanaf vorig voorjaar en de hooiberg was haar thuis geworden.
Ze waren erg bang dat ze zwanger zou worden en ze zaten daar eigenlijk niet op te wachten.
Besloten werd dat wij Poedie in opvang zouden nemen en een nieuw thuis voor haar zouden zoeken.
Poedie was helaas niet gechipt

Maar nog diezelfde avond werden we gebeld door de meldster, ze misten haar zo ontzettend erg, zij wilden de sterilisatie betalen en dan wilden ze haar heel graag terug hebben, aangezien het daar een prachtige mooie plek is waren wij wel heel blij met dit bericht.
De volgende dag zijn we met Poedie naar de dierenarts geweest, daar bleek ze al gesteriliseerd te zijn, Poedie heeft dus inderdaad ooit een eigenaar gehad.
De meldster had al gezocht of ze ergens als vermist stond maar dat was helaas niet het geval.
Wij hebben Poedie laten chippen en terug gebracht.
Ze mocht boven op een kamer bijkomen en ze zijn haar langzaam gaan introduceren bij de andere snuiten.
Dat verloopt nog niet geheel vlekkeloos, maar Poedie is dolgelukkig om binnen te zijn en allemaal aandacht te krijgen.
Poedie heeft dus voorgoed een geweldige mand gekregen 🙂

Een paar dagen later liep deze prachtige mooie grote jongen in de vangkooi.
We zijn direct met hem naar de dierenarts gegaan, waar hij zijn balletjes in mocht leveren.
Wederom niet gechipt en duidelijk niet aan mensen gewent.
We hebben hem ook meteen weer teruggebracht, waar hij in de schuur zijn roes mocht uitslapen.
Toen hij goed wakker was brak hij de schuur af, sprong tegen de ramen op, dus hebben ze hem laten lopen.
Hij heeft een meteen een veilige plek opgezocht, maar gelukkig kwam hij twee dagen later weer als vanouds aanlopen voor zijn ontbijt en diner.
We hebben hem Bommel genoemd, en het gaat goed met hem.
Eindelijk kan hij een fijn rustig leven leiden, en word hij dagelijks twee keer voorzien van een heerlijk maaltje.

Helaas heeft de tweede kater het op dit moment te druk, waarschijnlijk met achter de krolse poezen aan gaan. Hij heeft zich niet meer laten zien.

Voor Bianca kwam weer haar grootste nachtmerrie uit!
Nadat ze in november 2009 dag en nacht heeft lopen zoeken naar haar net geplaatste exopvangertjes Silke en Senna, die door een openstaand kattenluik waren ontsnapt, gebeurde nu precies hetzelfde na het plaatsen van Yonas en Yuna.
Ook twee dagen na plaatsing, ook door een niet gesloten  kattenluik, en ook pas een dag later op de hoogte gebracht worden.
Dit keer ging het om Yuna.
Ze is direct samen met Ingrid in de auto gestapt en naar Den Haag gereden, waar ze de hele avond in de tuin heeft gezeten en Yuna heeft geroepen en gezocht.
Maar helaas…………..Yuna was zo verstijfd van angst dat ze nergens op reageerde, zelfs niet op het klagelijke miauw van Yonas waar hij al 24 uur nonstop mee bezig was.

De grote afstand was nu een enorm probleem, we moesten het nu overlaten aan de mevrouw.
Afgesproken werd dat ze een vangkooi zou zetten, en we hebben haar veel tips gegeven.
Die avond hebben we Yuna direct als vermist geregistreerd, en die nacht heeft Bianca haar overal als vermist opgegeven.
In overleg met de mevrouw is besloten dat Yonas mee terug ging naar Nijmegen, omdat hij daar doodongelukkig was zonder zijn zusje.

Het werden vreselijk dagen, dagen vol verdriet boosheid en wanhoop.
Maar op de derde dag kregen we een telefoontje dat Yuna de vangkooi in was gelopen, toen werden het tranen van verdriet.
Lieve mensen uit Schiedam hebben Yuna opgehaald en naar Bianca gebracht, om 23 uur kwamen ze aan.
Het was prachtig om te zien hoe blij Yuna was, en Yonas wist van gekkigheid niet wat hij moest doen.

Die nacht lagen ze weer innig verstrengeld bij elkaar.
Wij hebben om meerdere redenen besloten dat Yonas en Yuna niet terug zouden gaan naar Den Haag.
Eerst bijkomen van alles wat ze mee hadden gemaakt, en dan zouden we opnieuw gaan zoeken naar het ultieme nieuwe thuis voor hun.
Een bijna onmogelijke opgave voor Bianca.

Maar dit nieuwe thuis hopen we nu toch gevonden te hebben.
Er kwam een hele leuke mail voor ze, en deze mensen hebben inmiddels kennis gemaakt.
Yonas lag al vrij snel tussen hun in op de bank te spinnen en kopjes te geven.
Yuna is sinds haar avontuur bang voor vreemde mensen, maar zij gaat alle tijd krijgen die ze nodig heeft, en met hulp van haar broer gaat dit vast en zeker goed komen.
Bianca gaat hun aankomende vrijdag zelf wegbrengen, en gelukkig blijven ze in de buurt wonen.
Gaat een moeilijk afscheid worden, maar ze worden met open armen ontvangen.

Ronnie en Yulia zijn inmiddels verhuisd, heel even hebben ze opstartprobleempjes gehad maar al snel voelden ze zich helemaal thuis.
Ook Mikky en Mylo, die al 8 maanden bij Angela in opvang zaten hebben beiden een nieuw thuis gevonden.
Mylo is al dik bevriend met zijn nieuwe vriendin, en laat zich volop knuffelen door zijn nieuwe baasje en vrouwtje.
Mikky heeft ons allemaal laten verbazen, wij dachten dat zij lange tijd nodig zou hebben om te wennen, maar Mikky dacht daar heel anders over, ze voelde zich direct thuis en liep al snel zonder problemen tussen de andere snuiten en kan niet genoeg krijgen van alle kriebels en kroeltjes die ze van haar nieuwe baasje en vrouwtje krijgt.
Geweldig, hier doen we het voor !!

22 maart zijn wij weer een dagje gaan helpen in Dierenthuis.
Ingrid Angela Marlous en Bianca hebben hard gewerkt maar bovenal enorm genoten.

Onze Jessy in Dierenthuis.
Alle foto’s van die dag staan op onze facebook.

Wij zoeken nog steeds een nieuw thuis voor onze lieve Roos.
Dit is niet zo heel makkelijk, want Roos kan niet met soortgenootjes en kinderen, en niet in een te drukke omgeving.
Maar we weten dat er ergens het juiste mandje voor haar staat, we blijven dus voor haar zoeken.

Ook voor Joy hebben we het geschikte mandje nog niet gevonden.
Inmiddels staat ze op de website van Nieuws uit Nijmegen, die ons benaderd hebben omdat ze ons graag willen helpen.
Elke drie weken komt er een poezensnuit van ons bij Dier van de week te staan.
Super !! Helaas hebben we nog geen reacties voor Joy gehad

Voor de vakantieperiode krijgen onze gastgezinnen vaak de vraag of exopvangertjes bij hun mogen logeren tijdens de vakantie van hun baasjes.
Hoe graag we dit ook willen, helaas hebben wij daar de ruimte niet voor.
Vooral tijdens de vakanties, in het hoogseizoen is het in onze opvang altijd het drukste.
Wij werden benaderd door Karin, van kattenoppas024, en na een goed gesprek zijn wij tot een leuke samenwerking gekomen.
Haar website staat bij onze links, dus zoek je een leuke betrouwbare oppas aan huis (in Nijmegen eo) neem dan contact met haar op.

De aktie van vitakraft waarbij 10 van deze manden van poezensnuitjes te winnen zijn is afgelopen.
Wij hopen dat Vitakraft snel de namen van de 10 winnaars bekend gaat maken, dan zorgen wij dat de manden bezorgd gaan worden, en hopen we poezensnuitjes en personeel blij gemaakt te hebben.

Wij zijn ook heel erg blij te kunnen melden dat alle snuitjes die voor adoptie op afstand beschikbaar waren, nu op afstand geadopteerd zijn.
Ook onze rode Ben en onze Milou zijn nu beiden geheel op afstand geadopteerd 🙂

Op Facebook hebben wij een oproep geplaatst voor enthousiaste creatieve vrijwilligers.
Daar hebben we al een aantal leuke reacties op gekregen.
Mocht jij iets voor ons kunnen betekenen laat het ons dan via mail weten.

Ook zijn wij op zoek naar gastgezinnen, bij voorkeur wonende in Nijmegen.
Inmiddels mogen wij al twee nieuwe gastgezinnen verwelkomen, Mischa, Evelien, Katharina Cynthia en hun poes Amy. Vier jonge meiden die zich heel graag in willen zetten voor de zwerfkittens. Welkom meiden 🙂
En ook zijn wij heel blij met Meia, die ook volwassen poezen voor ons op wil vangen (Y)

Opvangertje Mika geniet van het zonnetje.

Gisteren bereikte ons het bericht dat bestuurslid Rhiannon het werk voor de stichting neerlegt.
Naast haar werk en drukke studie is het niet meer te combineren.
Ze gaat zich nu volledig op haar werk en studie richten, en wij wensen haar daar veel succes mee.

Wij denken dat het niet lang meer zal duren totdat de meldingen van zwerfkatten en kittens in nood binnen zullen stromen.
Wij zijn er klaar voor, ze zullen liefdevol ontvangen worden door onze gastgezinnen.

Help us….Help them !!

NL48 INGB 0006 6680 03 tnv Stichting Poezensnuitjes te Nijmegen

Een reactie plaatsen